Dag 28, Drochtersen naar Glückstadt (25 km incl. Boot).

Vannacht weer goed geslapen, ook al was het wat later dan normaal voordat de oogjes dicht vielen.
Maar om even voor half zeven, want dan begint Helene Fischer weer, werd ik wakker. Natuurlijk wel even geluisterd. Dan eerst even opfrissen en aankleden. Vervolgens de voeten insmeren met de gehwol crème.
Ondertussen de tijd opvullen met mails lezen, de app-jes en de route van vandaag bekijken.
Als de crème is ingetrokken, nog de pleisters plakken, de sokken aantrekken en dan is een belangrijk checkpoint vervuld.
Ook alvast de stekkers opgeruimd, en de rugzak zover als mogelijk al ingepakt.
Oh ja voor de ontspanning nog even Facebook vluchtig bekijken, en vrienden feliciteren met hun verjaardag. Langzaam krijg ik trek in een ontbijtje. En wat wil vandaag, de bakkerij ligt op de begane grond, dus verser als vers kan ik vandaag de broodjes niet krijgen.

Het ontbijt ziet er goed uit, een uitgebreid ontbijt buffet. In een aparte ruimte.
Het hotelgedeelte ziet er ook goed uit, mooie kamer, schone douche en toilet ruimte en uitstekende WiFi.
Zoals gebruikelijk neem ik weer twee broodjes, met kaas-salami en een met aardbeienjam. Ook nog een omelet en een jus d’orange. De koffie staat al klaar in een kan op de tafel.
De broodjes smaken heerlijk, en neem er nog twee een met kaas-salami, voor straks onderweg. Waarschijnlijk op de boot. En een met abrikozenjam. En nog croissantje met aardbeien jam. Ja vandaag smaakt het uitstekend. Nog een kommetje joghurt met daarin vers gesneden fruit.
Na het geweldige ontbijt wordt het tijd om te betalen, en daarvoor krijg ik dan een stempel in mijn pelgrimspaspoort.
Op de kamer de GPS opstarten met de powerbank, de rugzak helemaal inpakken en tot slot de tandpoetsen. Nog een laatste check .....en een appje naar Monique....en ik ben weer op pad.

De route loopt achterlangs het hotel, dus even een straat verder inslaan tot op de dijk, en dan voor de dijk lopen. Een stuk asfalt is hier de ondergrond, maar dan gaat de route over naar de andere kant van de dijk. Dus eigenlijk rechts van de dijk (aan de kant van het water), het pad is een graspad, het loopt wat hobbelig, maar het is wel goed voor de voeten, beter dan steeds op de zelfde manier neer komen.
Het uitzicht is groot, over grote vlakke weides, met daartussen allemaal kleine beekjes.
Mensen heb ik nog niet gezien, het eerste wat ik zie zijn paarden. Ze kijken me aan en denken wat is dat van een gek beest. Maar toch willen ze mij graag van kortbij zien. Hebben dat wel goed gezien, iemand met zijn “klerenkast” op de rug. Ik maak een selfie met deze lieve paarden.
Het gaat verder via het graspad, als het niet kort gemaaid is, is het moeilijk en zwaar lopen. Maar ja hoor ik mensen al denken....een pelgrim moet ook kunnen afzien.
Helaas moet ik ook weer even uitwijken voor de schapen, de dijk is afgesloten, dus een stukje asfalt langs een stuk redelijk drukke weg. Gelukkig wel met een apart fiets- en wandelpad. Maar naar ongeveer 300m. kan ik weer terug naar de dijk. Daar ook nog even langs de dijk lopen, maar dan is de dijk weer “ open” .
Ditmaal loop ik boven op de dijk, en een kilometer verder kom zie voor mij een kudde schapen grassen, maar ik mag gewoon er doorheen wandelen. Sommige schapen hebben we nog niet gehoord en als ze mij horen springen ze weg de dijk af, samen met de jonkies. Enkele schapen kijken je je aan, en denken....ik weet het ....maar zou het graag willen weten.
Het loopt heel ontspannen op de dijk, maar bij de eerste doorsteek van de dijk, moet ik weer rechts van de dijk gaan lopen, ook weer een graspad, maar helemaal niks meegedaan, dat is moeilijk en zwaar lopen. Plots hebben een aantal en mij gespot, alweer zo’n gek, ze komen in volke vaart op het hek afgestormd. Hopelijk remmen ze op tijd, denk ik maar. Maar het gaat goed. Ook met de koeien maak ik een selfie...ja als er geen pelgrims zijn dan maar met dieren op de foto.
De koeien lopen nog een stukje met mij mee, maar dan kunnen zij niet verder....en ik moet verder.
Ik loop nu nog een stukje over de dijk totdat ik aan het dorpje Wischhafen. Dit is het dorp waar ook de veerboot gast naar Glückstadt. Maar eerst ga ik opzoek naar een bakker, waar ik een lekkere kop koffie kan krijgen. Want warm is het echt niet, 14 graden met een behoorlijke wind, en bewolkt. Ik ben op tijd, want de bakker sluit om twaalf uur. De koffie smaakt inderdaad lekker, en ik krijg een pudding kruimel gebakje gratis, omdat ze respect hebben voor wat ik doe. Dank je wel dames.
Nog even de Bildzeitung bekeken, gewoon een dagelijks roddelblad. Na half uurtje is het nog iets meer dan anderhalve kilometer lopen tot aan de veerboot.

Wat mij een fijn gevoel geeft is de file, ik kan er gewoon langs op lopen over het fietspad. En ik weet zeker dat er plaats voor mij is. En de auto’s op het einde van de file moeten echt wel 3 veerboten voor laten gaan, dus een anderhalf uurtje nog.
Als ik de afslag kom, zie ik de veerboo aankomen, eerst mogen de fietsers en wandelaars er van af, vervolgens de motorrijders en dan de auto’s bussen en vrachtwagens. Het loopt gesmeerd.
Voor €2,00 mag ik de veerboot op, de overtocht duurt 25 minuten. Dan zie je pas hoe breed de Elbe is, en hoe druk het kan zijn. De grote schepen hebben voorrang op de veerboot.
Ik vind het wel indrukwekkend, zeker als he een containerschip ziet in de verte, en deze toch nog voor de veerboot kruist, en hoe snel deze ook weer weg is. ...dan merk je ook de grote van zo’n schip ten op zachte van de veerboot. De veerboot deint op de golven.
Nog even een zij-arm in varen en de overtocht is voorbij. Ik loop via het centrum naar mijn slaapplaats Pension Am Hafen.
Ik kom langs de ReWe, en even naar binnen voor een chocomel en een fles mineraalwater met bubbels. Naast de supermarkt ligt een bakker die morgen om 8.00 uur opengaat....even onthouden, want er is geen ontbijt in het Pension. Dan kom ik langs de Markt...het middelpunt van Glückstadt, met veelal horeca en een kerk die gesloten is. Ook zie ik nog een bakker op plein liggen, en deze gaat morgen om 6 uur open....super want morgen wordt het een lange en natte dag naar Hohenlockstedt.
Nu ga ik mijn onderkomen maar eens opzoeken, het ligt direct aan de haven, waar vele kleine bootjes liggen, zowel motor- als zeilboten.
Ik word hartelijk ontvangen, en de kamer ziet er goed uit. De douche is op de gang, welke ik normaal moet delen. Maar ik ben vandaag de enige gast hier. Ik vraag de man, waar ik vanavond goed en lekker kan ga eten. Zonder aarzeling komt hij met “ Der kleine Heinrich” een restaurant met veelal streekgerechten. Hij vertelt als ik daar heen ga, moet ik Hamburger Pannfisch eten. Dat knop ik in mijn oren.
Maar eerst Monique bellen, maar zij is er niet, waarschijnlijk zwemmen.
Dan maar mijn lieve tante Minie bellen, die gewoon doodleuk vertelt dat ze buiten ziet in het zonnetje... en bedankt. Maar voor de rest was het weer een leuk gesprek.
Dan maar eens douchen en het shirt en sokken wassen. Dan zijn deze morgen wel droog.
Ook maar alvast aan de blog begonnen. Tenminste de foto’s bekeken.
Nog even een half uurtje rusten op bed, en dan nog wat schrijven voordat ik op de markt gaan eten.

Ik ga naar “Der kleine Heinrich” toe, en er is nog een plekje over. Er is namelijk ook vanaf 20.00 uur live muziek aanwezig. Maar dan ben ik alweer op mijn kamer. Ik weet wat ik neem, een Hamburger Pannfish.
Ik vraag meteen welke vissen er inzit, scholfilet, Kabeljauw filet, koolvis en zeetongfilet. Daarbij nog bratkartoffeln met een mosterdsaus. En een klein biertje.
Het zag er goed uit, telefoon vergeten mee te nemen, en vooral het smaakte erg lekker. Dit ga ik zeker nog eens een keer nemen. Als toetje krijg ik van de zaak een kop koffie aangeboden, omdat ik bij Pension am Hafen slaap. Toch wel weer fijn.
Na het eten, nog even door het “centrum” gelopen, maar kan mag je gerust vergeten.

Op de kamer verder gegaan met de blog.....en na driekwartier is deze af.

Groetjes Pelgrim Fred
Slaap lekker allemaal.

Geschreven door Skippy-ontour