Dag 23, Lilienthal naar Ottersberg (21km.).
Vannacht goed geslapen, zo goed zelf dat ik wakker werd, en op de telefoon keek, 0.55 uur. Nou dit is veel te vroeg, maar schijnbaar zo vast geslapen. Gelukkig val ik ook weer meteen in slaap. En als Helene Fischer mij wekt, denk ik nog even blijven liggen. Maar om half zeven sta ik toch op.
Het ochtend ritueel kan weer beginnen. Eerst even opfrissen en dan aankleden, de voetje insmeren met gehwol crème. Deze kan dan intrekken, ondertussen tijd bekijk ik de route. Het “probleem” is dat ik weinig zin heb om weer de 2,5 km terug te lopen na het hart van Lilienthal, waar ik dan de route oppik.
Ik wil kijken of er een alternatieve route is en dan later op de Via Baltica kom, en dan wat minder extra kilometers maak. Nu is alleen nog de vraag of er langs een weg ook een fietspad, zo ja dan heb ik een mooie alternatieve route en het kost mij maar 500 meter extra. Dat moet dadelijk duidelijk worden, door de gastvrouw te vragen. Maar eerst natuurlijk de pleisters plakken, en alvast wat inpakken en de camelbag vullen. Het wordt waarschijnlijk een benauwde middag. Met kans op regen en onweer.
Maar daar ga ik niet vanuit, daarom wil ik ook om 7.30uur.
Ik loop naar beneden eerst betalen en een stempel voor mijn pelgrimspaspoort en dan wordt het tijd voor koffie en broodjes. Ik neem een broodje kaas en cervelaatworst, een met aardbeien jam, en ik heb nog wel trek dus een derde broodje met abrikozen jam. Als slot nog een kommetje joghurt met vers gesneden gemend fruit. Dan gastvrouw vragen of er naast de Heidebergerstasse een fietspad loopt, zij twijfelt en daar heb ik niks aan, dan zie ik op de kaart dat langs deze weg een hotel ligt. Gastvrouw belt op mijn verzoek, en de telefoniste antwoord met Ja......dus ik heb mijn route voor vandaan klaar....dat is fijn.
Nog even tandenpoetsen, de GPS opstarten en de laatste dingen in de rugzak. Klaar voor de start.
Om 8.40 uur zet ik de eerste stap richting Ottersberg, volgens de routeboekje is het 21km, en dus voor iets langer.
Het loopt lekker, het is bewolkt en fris, en ik besluit al snel om het windjack toch aan te doen.
Ook langs de Heidebergerstrasse loopt het goed, ik had verwacht een drukkere weg, maar dat valt wel mee. Maar na 2,5 kilometer vind ik het ook weer goed geweest, er gaat namelijk parallel aan deze nog een pad, dat helemaal rustig is. Je hoort de vogels fluiten, en je hebt weer uitzicht voor de groene grasvelden. En natuurlijk de ondergrond is ook beter, een kiezelpad. Het loopt lekker. Na een stukje asfalt loop ik een bruggetje over, de Wünne Nordarm, je hebt namelijk riviertjes de Wünne , maar komen uiteindelijk wel allemaal te samen. Een oorzaak is het moerasgebied, en de vele kleine beekjes, vaak al droogstaand. De weg langs de Wünne Nordarm is erg mooi, het riviertje stroom nu een 100m van de weg af. De geasfalteerde weg is erg mooi, constant bomen en weerszijde....net een mini bos rondom een weg. De weg gaat door tot Fisherhude, het enige dorpje op de route vandaag. Het fijne aan de weg voor wandelaars is de strook zacht bosmateriaal met aarde vermengd, ideaal voor de schoenen en de voeten, lekker zacht.
Tegen 11.30 uur bereik Fisherhude, maar eer ik in het “ centrum “ ben zijn we alweer 20 minuten verder.
Ik stop daar bij een bakker voor mijn middagpauze, en ja collega’s de tijd bepaal ik zelf. Ik neem een kop koffie en een broodje bakvis. Dit zie je bij elke bakker wel liggen, ja de zee is ook niet meer ver hier vandaan. Het broodje smaakt erg lekker. Een bijkomstigheid er is WiFi op het terras, dus even kijken naar mails. En ja hoor, de reacties op de blog zijn altijd weer leuk op te lezen, soms staat er een schrijffout in Gwen. Dat krijg je als je moe begint te worden.
Na een ruime pauze sta ik maar weer eens op, een man vraagt of ik opzoek ben naar een kamer in het dorp, nee ik loop nog wat door tot Ottersberg. Anders had ik bij hem kunnen slapen. Hij laat vaker pelgrims bij hem slapen, puur voor de gezelligheid. Wat opvalt in Fisherhude zijn de kastjes langs de weg bij mensen, waarin allerlei spullen liggen die te koop zijn. Ernaast staat dan een potje waar het geld
in moet. Van aardappelen, groentes, jam, boeken, servies, tot kleding. Het is wel leuk zo.
Ik ga verder over het aangegeven fietspad, maar dat ook de route is van de Via Baltica (Jakobspad vanaf Usedom naar Bremen). Het bordje geeft nog 6,5 km. aan.
Ook nu loopt het weer even door zo’ n mini bos, maar dan komt er een einde aan het bos, en gaat het door de velden en langs de Wünne naar Ottersberg.
Het zonnetje neemt in kracht toe, en de windjack gaat uit, het is benauwd aan het worden.
Nu merk ik dan ook dat de keuze vanochtend om vroeg te vertrekken goed is geweest.
Tegen 13.45 uur kom ik Ottersberg binnengelopen, een kleine centrum, rondom de kerk, met een supermarkt, de bakker en de bank.
Ik neem bij de supermarkt een fles water mee, en een pak chocomel, lekker na een fijne wandeling.
Bij het hotel is niemand, dus even het aangegeven nummer bellen, ik krijg de toegangsnummer van het sleutelkastje te horen, en daarmee toegang tot het pension. Het is een mooie kamer...even lekker bijkomen op het bed, en dan wat drinken voordat ik ga douchen. Na het douchen het shirt en sokken gewassen. Als de was op de verwarming ligt, deze staat helaas uit, begin ik aan het gebruikelijke belrondje. Eerst mijn zus gebeld, en het is weer fijn om haar te horen. Na het telefoontje met haar, eerst het shirt en sokken even wat sneller laten drogen met de föhn. Maar of dat gaat helpen ......??? . Ik hang de was voor het raam dat op dp kiep stand staat , en zo komt er toch een windje aan. Buiten is er geen plek om te was op te hangen, ook niet met de outdoor waslijn. Bekend bij vele die langere tijd onderweg zijn. Hierna nog natuurlijk met mijn tante Minie gebeld, weer lekker gekletst .
Voor vanavond ga ik eens kijken waar ik wat kan eten, volgens de eigenaresse aan de telefoon liggen er twee imbiss zaken in het centrum en een restaurant in het andere dorp Otterstedt op 5 minuten rijden, en lopen.....??. Ik heb maar een Döner Kebab zaak gezien, maar daar heb ik geen zin in.
Ik besluit nog een keer de winkel binnen te gaan, voor het avondeten. Ik kies voor een maaltijdsalade, drie broodjes, bekertje joghurt en een kop thee. Deze kan ik nemen in het keukentje op de eerste verdieping waar ik ook slaap.
Bij terugkomst eerst water laten koken voor de thee, en de salade gemengd, helaas zit er in Duitsland geen dressing erbij, maat staat er wel olijfolie in een keukenkastje.
Het smaakt erg goed, en mijn maag is goed gevuld.
Even wel de afwas doen, en dan met de blog beginnen.
Tegen negen uur nog een kop koffie drinken en dan lekker op bed liggen......Oh ja de laatste foto vandaag stond op de blog van Javi en Ester uit Trondheim. Met de volgende tekst.....
Hoy, por fín, nos hemos encontrado con otro peregrino, Fred de Holanda, que va caminando desde su casa hasta Trondheim, de donde partimos nosotros hace 22 días. Buen Camino Fred!!!
Ik heb nog wel contact met hun...fijn is dat twee echt pelgrims.
Groetjes Pelgrim Fred
Slaap lekker allemaal.
Geschreven door Skippy-ontour