Dag 6, Essen-Werden naar Bochum (26,1km.).

Vannacht heerlijk geslapen, ik werd net voor “ Helene Fischer” om 5.50 uur wakker. Eerst nog even de repeat knop gebruiken. Dan rustig beginnen aan het gebruikelijke ochtendritueel.
Aankleden, en dan het allerbelangrijkste van de dag,.
Het verzorgen van de voeten, beide voeten insmeren met geh-wol, even laten indrogen.
Vervolgens als eerste het grootste probleem aanpakken, de linkerhak. De blaar ziet er rustig uit, nog wat vocht erin, dit nog even eruit gedrukt. Meteen een grote pleister er opgeplakt. Vervolgens de kleine teen afgeplakt, en op twee plaatsen waar veel druk op staat.
Nu de rechtervoet, de blaar onder de eelt is moeilijk om aan te prikken. Weer een pleister om erger te ver komen. Ook een pleister om de dikke en kleine teen, en een op de hak.
Dan alvast in zover het mogelijk is, de rugzak ingepakt.

Nu is het tijd voor het ontbijt, een gezellig ontbijt want een van de gasten had verjaardag. De man en de 3 kids hadden van alles al voorbereid voor mama en zijn vrouw, zoals een aardbeitaartje met kaarsjes en natuurlijk cadeautjes. De drie kinderen waren op van de zenuwen, natuurlijk werd er uit volle borst gezongen.
Mijn ontbijt bestond uit een broodje kaas, en met salami, en een met aardbeien jam.
En natuurlijk een kommetje joghurt met daarin klein gesneden vers fruit.
Na het ontbijt, tandenpoetsen en alles in de rugzak opbergen. Nog een laatste check en dan naar beneden. Het is 8.20 uur als ik vertrek, eerst wat problemen met mijn vriendje GPS Oregon, hij vond maar geen satellieten. Die heeft hij juist nodig om mijn plaats waar ik ben op de kaart aan te geven. Maar gelukkig, na ongeveer tien minuten was “ meneer” weer vriendelijk naar mij toe.

Nu op naar het groen, zo leek de route op de kaart er uit te zien, maar al snel liep ik tegen het volgende probleem aan, de stuwdam was dicht vanwege werkzaamheden. Ik vragen aan een man die daar toevallig loopt. Ja het beste is 6 km terug lopen , over de brug, en dan terug komen aan de andere kant, kost je ongeveer een half uurtje...nou ik haal dit helaas niet op een half uur. Verder zelf kijken naar een oplossing, als er een busje arriveert met werklui. Zij werken op de stuwdam, als ik gezamenlijk met hun meeliep over de dam was het geen probleem.....en dus meteen ook gedaan.
Nu volgt een mooi langs de Ruhr, tot aan kano - en roeivereniging. Daar moest ik volgens de kaart de weg oversteken en verder omhoog lopen...helaas geen pad meer. Dan maar via de weg , op een fiets en wandelpad eerder gelopen, niet echt fijn om te lopen, maar wel de enige oplossing. Via deze grote geraak ik in de wijk stadgarten. Nu gaat het verder langs wel een van mooiste verpleeghuizen die ik ken, tenminste van buiten, het leek meer op een paleis. In de wijk Steele even langs de bakker, om wat te halen voor de lunch, wat drukte en wat een personeel, zij namen bij iedereen ruim de tijd om even bij te kletsen, terwijl maar groeide. Zoals verwacht. Te mij maakte geen praatje, nog snel meteen bij de ReWe naar binnengelopen voor jogidrink. Als ik even later een bushokje tegen kom, besluit ik even te pauzeren. Op de bank zitten en genieten van mijn twee kaasbroodjes en jogidrink.
Maar al snel besluit ik verder te gaan, het te koud om lang te blijven zitten, nu gaat het weer even verder door het groen, maar wel met uitzicht op de industrie.....ik niet midden in de grote industrie plek van Duitsland tussen Essen- Bochum- Dortmund en Gelsenkirchen.
Dan kom ik er achter dat het jakobspad een voor liefde heeft voor begraafplaatsen, want tot driemaal tot wil GPS de route volgen steeds een begraafplaats.....helaas daar zeggen mensen niet veel tegen mij, dus besluit even langs een andere weg te lopen.
Niet veel later bereik ik de grote voorstad van Bochum, Wattenscheid, nog even weer door het groen gelopen, en dan gaat het weer over naar het grijs en het lawaai. Ik wil even mijn rugzak afzetten, maar waar ... als ik plots zie dat aan overkant van de weg de deuren van kerk zijn geopend. Ik loop naar binnen en neem plaats op een stoel even bijkomen in Gods huis.
Er zijn een aantal mensen druk bezig met voorbereidingen, waarvoor ? Even later komt de pastoor naar mij toen of ik een Pilger ben, jazeker opweg naar Denemarken, over een aantal Jakobswegen. Hij wil mij graag een stempel geven, in mijn pelgrimspaspoort en wenst een Buon Camino toe. Hij gaat begin Juni naar Spanje om de laatste 125 km naar Santiago af te leggen, samen met twee andere priesters.
Hij vertelt dat er steaks een uitvaart is, vandaar de voorbereidingen.
Als ik naar buitenloop staan de eerste mensen al voor de kerk. Ik moet nog een uurtje lopen naar de jeugdherberg , welke kort bij het station ligt.

Tegen drie uur doe ik inchecken, en 1 persoonskamer voor mij, dan heb ik tenminste voldoende nachtrust, want die heb ik nodig. Hierna eerst douchen en vervolgens met tante gebeld.
Tegen de herberg ligt een een Lidl, dus even binnengewipt om iets te drinken te halen.
Shirt en sokken gewassen, en mijn voeten bekeken, op de linkerhak zit nog wat vocht in de blaar, dit geprobeerd eruit te duwen.
Na roept de plicht alvast een drietal slaapplekken gereserveerd. Waarvan de laatste in het Kapuziner klooster in Werde.
Vervolgens nog even gebeld met Resie, en voor de rest uitgerust op bed.

Als ik lig hoor ik mijn maag af en toe knorren, en tegen half zeven ga ik eten.
Het menu is rijst met chili saus en een salade van het buffet. Het smaakt erg lekker, en ik hen trek, dus neem ik nog een portie. Aan tafel zitten van de zwemvereniging. “ De Dolfijn” uit Amsterdam.
Zij zijn hier met een grote groep tussen 11-16 jaar voor wedstrijd. En voorL voor de fun.
Ik schrijf na het eten boven op de kamer nog aan de blog, en natuurlijk even bellen met mijn zus.

Ik merk dat het de gehele dag buiten vermoeiend is, dus ook vanavond op tijd slapen gaan.

Groetjes Pelgrim Fred,
Slaap lekker allemaal.

Geschreven door Skippy-ontour