Dag 20, Haspert naar Barrien (21,6km.).

Vannacht redelijk goed slapen, een paar maal wakker geworden waarschijnlijk van de warmte. Ik heb het dekbed alleen over mijn benen gelegd, en toen ging het met slapen ook beter.
Om zes begon Andreas Gabalier weer, ditmaal voor de laatste keer want dan is Helene Fischer weer aan de beurt. Omdat het zijn laatste dag was heb ik het nummer 3 maal geluisterd.
Dan toch maar langzaam opgestaan en begonnen met alles te verzamelen. Want na de regen van gisteren heb ik regenpak laten drogen, de gewassen was, en dit allemaal rondom de rugzak gelegd.
Maar zeker niet onbelangrijk, vandaag ga ik verder op de “nieuwe” schoenen. Dus moet er goed gekeken worden de voeten. Eerst insmeren met de gehwol crème, zodat deze kan intrekken. Ondertussen tijd de mails gecheckt, en de belangrijkste kwam uit Glückstadt, dat de reservering in het pension am Hafen oké is. Dat is fijn om te weten, want veel was er echt niet vrij.
Natuurlijk ook de reacties gelezen op de blog, via persoonlijke app berichten, of via de site. Altijd leuk en motiverend. De crème is nu wel ingetrokken, dus tijd om de pleisters te gaan plakken, de bekende plaatsen en uit voorzorg nog een paar plekken.
Hierna de rugzak al zover als mogelijk inpakken, en dan met pelgrimspaspoort en helaas ook de beurs naar de ontbijtzaal. Maar eerst maar eens betalen, en de stempel ontvangen, belangrijk voor de pelgrim.

Het ontbijt ziet er goed verzorgd uit.
Ik neem een drietal broodjes, twee voor nu en eentje voor onderweg. Twee maak ik weer met kaas en salami en de ander met dit kersen jam. De smaakte heel goed.
Ook nog een croissantje genomen, lekker met aardbeien jam. En als laatste een kommetje joghurt met daarbij verse gesneden fruit voor erin. De vitaminetjes zijn weer binnen, nog een appel voor onderweg.
De tandenpoetsen, en de laatste spullen in de rugzak opbergen.
Alles zit van dag één op dezelfde plaats, behalve als er schoenen uit zijn gegaan, maar dan is nog altijd alles op de zelfde plek, natuurlijk met een kleine wijziging.
Schoenen aan, en een laatste check, en dan weer op pad....maar eerst een app-je naar Monique.

Het is vandaag behoorlijk bewolkt, en het ziet er naar uit dat het kan gaan regenen. Daar heb ik geen zijn in, maar gelukkig verdwijnt een deel van bewolking in de loop van de ochtend.
Het eerst gedeelte loopt weer door het bos, dit wil niet zeggen dat ik dan een uur door een bos struin, vaak zijn het stukken van tussen de 10-30 minuten. Afgewisseld met stukken langs de velden. Het is schitterend als het zonnetje, zijn stralen door het bos laat gaan.
Maar weer eens op de open vlakte, de wind weer van schuin van voren. Het is dan toch weer behoorlijk fris.
Op een open stuk, zie ik in de verte twee pelgrims komen op de fiets, ik heb ze gezien en mij met grote rugzak gezien. We stoppen.
In het Engels wordt er gecommuniceerd, zij zijn in Trondheim ( Noorwegen) begonnen op 26 April 2019 begonnen. Zij, Javi en Ester hebben een tocht voor de boeg van 5000km tot Santiago de Compostella .
Zij dragen een mooi fiets shirt met daarop de route kaart van Trondheim naar Santiago. Natuurlijk samen op de foto gegaan. We hebben afscheid genomen met de bekende groet, Buon Camino. Het twee bijzondere en vriendelijk mensen. Ik ga hun wel volgen.
Mijn tocht gaat wat langzamer, maar daardoor krijg je ook veel meer mee.
Ditmaal liggen er op de route niet echte dorpen, maar zijn het allemaal kleine gehuchten. Plotseling wordt ik ingehaald door twee oudere dames op de e-Bike. Ik had ze gisteren in het hotel gezien, ik dacht dat het Noren waren, maar wat blijkt, ze komen uit Drenthe. Zij zijn op weg naar Rostock aan de Oostzee.
Daar woont een zoon van een van beide, ze hadden moeite om de juiste wegen te nemen. Kort uitleg geven over de knooppunten systeem, en toen viel bij de eerste het kwartje. Vrolijk stappen ze op, en gaan op weg. In de verre verte zie ik dat ze goed gaan.
Mijn tocht gaat ook goed lekker genieten, en wat nadenken over persoonlijke zaken, die mij op het pad zijn gekomen de laatste tijd. En zo lopen door de velden gaat dat goed, en soms komen er emoties naar boven, en als je het dan even kwijt moet schreeuw het er maar uit, niemand die het hoort. Of je krijgt weer tranen die over de wangen lopen......

Iets verder dan half weg, kom ik net voor twaalf uur aan op een drukke Bundes Strasse, deze moet ik 200 meter volgen op het naast gelegen fietspad, op de helft ligt een Gasthof....ik denk binnen wippen en kijken of ze koffie of een soepje hebben voor deze pelgrim. Bij binnenkomst word ik al aangekeken of ik van een andere planeet kom, ik mag aan tafel gaan zitten in de hoek. De menukaart bestaat alleen maar uit dure menu’s . Ik vraag dan ook of ze gewoon ook een soepje hebben, omdat ik ze niet zie staan op de kaart. Jawel is het antwoordt, kijk maar bij de menu’s. Ik neem een crème champignons soep, met brood.
Ondertussen dat ik zit te wachten op de soep, komen er ook andere gasten binnen, een ieder wordt met voornaam welkom geheten. De soep is inmiddels op, en heeft goed gesmaakt. Plots komen er drie gasten binnen lopen in de zaal waar ik zit. Zij worden gevraagd om even aan de bar een drankje te nuttigen van de zaak. Als ik heb betaalt loop ik naar buiten met de rugzak op mijn rug, nog even buiten alles te goed zetten, als ik zie dat een van de gastvrouwen het raam kon zet waar ik heb gezeten.......stink ik......de kleding zijn gisteren gewassen , en zelf ben ik gisteren ook lang onder de douche geweest. Een apart gevoel was dit toch, een Gasthof met een behoorlijke eigen dunk.

Ik loop inmiddels weer lekker verder, even opletten bij een 5-sprong en dan gaat het eerst naar Gessel en dan naar Barrien. Het is een gemeente met de dorpjes Gessel, Barrien en Syke. Syke is het grootste, maar ligt 2,5 km ten zuiden van Barrien, ook aan de Brede weg naar Bremen. Het onderkomen ligt op 800m van de route, beter als je in Syke had geslapen, dat was het 3,5 km van de route.
Ik wordt welkom geheten door de vrouw des Huizes. Ik heb kamer 5, een mooie simpele kamer. En een aparte douch en wc op gang, voor eigen gebruik. En dat heeft iedere kamer. In de keuken liggen spullen die gewoon mag nemen, ik maak eerst een kop thee voor mijzelf. De gastvrouw , brengt de pelgrimspaspoort terug met stempel, tegen betaling van €25,00.
Schuin tegen over mij verblijf ligt een tankstation, met vele producten , ik neem een fles mineraalwater, en zie even verder op Subway’s liggen, daar mijn avondeten genuttigd. Het smaakt goed.
Oh ja bijna vergeten, vandaag nog wat adressen gebeld of ik kon komen slapen. Het is inmiddels weer bij drie gelukt .
Terug op de kamer, met een kop kruidenthee, begonnen aan de blog. Soms nog even gestoord door een telefoontje maar dat moet kunnen.
Langzaam wordt ik wel moe, dus..........

Groetjes Pelgrim Fred
Slaap lekker allemaal.

Geschreven door Skippy-ontour