Size counts

Italië, San Gimignano

Ik sliep vannacht weer in zo’n geweldige ostello. En de mensen waren aardig, zoals de meeste Italianen, de kamer was goed en alles was zeer betaalbaar. Het ontbijt vanmorgen was zelfbediening. Dat hadden ze heel praktisch aangepakt en ik kon eigenlijk dus ontbijten wanneer ik wilde en dus ook vertrekken wanneer ik wilde. Dus had ik bedacht net voor zonsopkomst te vertrekken. Pelgrims die in de zomer reizen doen dat om voor de middaghitte binnen te zijn. Maar ik wilde gewoon de dageraad meemaken om de dag wakker te zien worden met de opgaande zon. Ik had geluk dat het niet bewolkt was en het was van een onbeschrijfelijke pracht. Ik wilde de hele morgen foto’s maken van oh en ah maar de camera op mijn iPhone kon de pracht allemaal niet vastleggen. Nu begreep ik waarom m’n pa vroeger een hele fototas met lenzen en filters etc meesleepte. Ik heb nooit iets willen begrijpen van fotografie met diafragma, sluitertijd, belichting, contrast etc maar vandaag had ik graag die fototas en bijbehorende kennis willen bezitten om al die prachtige plaatjes te kunnen schieten. Ik zal het moeten doen met de iPhone amateurplaatjes. Maar goed het was dus onbeschrijflijk mooi, de zon scheen, de temperatuur was goed, de landweg was prettig te belopen, de hoefkens deden weer aardig mee, de zacht glooiende heuvels en de wolken in de dalen. Ik genoot echt met volle teugen en liep als op vleugels. Tot nu toe is dit wel het mooiste spektakel wat ik tot nu toe heb gezien.

Kilometers ver weg
stond in het tegenlicht van de zon
Het silhouet van een hele rij cypressen
Als een leger op de heuvelrug
De scherpe punten ten hemel gericht
Geduldig wachtend op wat komen zou.

Kon er geen mooiere woorden bij bedenken maar het echte schouwspel laat zich met geen woorden beschrijven. Voel me een bevoorrecht mens dit mee te mogen maken.
Ik kijk op m’n pad regelmatig even achterom en kan Gambassi Terme, de plek van vertrek, nog tot op kilometers ver boven op de heuvel zien liggen.
Hetzelfde gebeurde vooruitkijkend bij de benadering van San Gimignano. Dit ligt ook op de heuvel met daarbij al die karakteristieke torens de ene nog groter dan de andere. Het waren er ooit 72 en nu zijn het er nog 14. Op m’n weg zit ik me dan te bedenken hoe dat in het verleden in z’n werk zou kunnen zijn gegaan met het waarom van die torens.
Ik stel me dan een edelvrouwe voor die zich ‘s avonds in bed tegen d’r edele man aanvleit en zachtjes in z’n oor fluistert: zeg schat je edele delen zijn heel lekker hoor en eh hoe groot je dinges is is niet zo heel erg belangrijk hoor maar bouw je de grootste toren voor me? Zou het zo gegaan zijn? Zo ongeveer? En dan had de edelvrouwe net haar grootste toren en ging ze voor de spiegel staan en vroeg: spiegeltje spiegeltje aan de wand wie heeft de grootste in het hele land? En dan antwoordde de spiegel terug: oh een hele grote hebt gij maar die van de buurvrouw gaat je net een metertje voorbij? Ben benieuwd hoe dat sprookje afloopt.
M’n schoenen moeten gerepareerd aan de hiel. Ik dacht in San Gimignano toch echt wel een schoenmaker te kunnen vinden. Helaas alleen maar schoen-, leder- en touristenzooiwinkels. Dus ik moest vandaag volgens de touristeninfo even een zijstap maken naar Poggibonsi. Gelukkig kan dat met de bus. Lekker hoor met de bus. Had van de touristinfo een lijstje met 3 schoenmakers gekregen. Bij de eerste op de lijst was de lunchpauze pas afgelopen om 1630u. Was er al bijtijds dus deed even een machiato in een bar terwijl ik m’n blog bijwerkte. Zonde van de tijd want deze schoenmaker wilde het niet doen. Ik bedacht: nieuwe schoenen? Maar nee laat ik eerst even nummer 2 op de lijst uitzoeken. A propos Poggibonzi was toch een avontuur omdat ik opeens geen 3 danwel 4g had. Hoe vind ik dan de weg. Vragen maar! Leuk hoor. Met een klein beetje informatie en m’n gebrekkig Italiaans kom ik r gewoon. Heb inmiddels een stuk meer zelfvertrouwen met Italia.
Schoenmaker nummer 2 een beetje rauwe vent durfde het wel aan. Morgen kan ik ze ophalen dus blijf nog een nachtje extra hier.
Ik slaap in het klooster bij de nonnen dus dat komt goed.
Ik had nog een bestelling staan van m’n zwager: selfie bij de sprekende put in San Gimignano. Helaas het is geen selfie geworden.
Heb Chiribiri ook ontdekt en prima gegeten.
De olijvenoogst lijkt ook in volle gang. Heb me altijd afgevraagd hoe dat in z’n werk zou gaan. Nou goed Harko en Pa trekken er opuit om olijven te oogsten. Ze leggen daartoe netten op de grond en harken de olijven uit de boom met een electrische dan wel handhark uit de boom.
Genoeg voor vandaag. Basta!

Today i walked the most beautiful track of my whole journey so far. I was outside at sunset because I wanted to see the day wake up when the sun comes up. The views were stunning. I was sorry I could only take pics with iPhone but I would have loved to have professional camera, lenses, filters etc to catch all the beauty. Just did the amateur stuff with iPhone and could not stop making pictures. I am feeling a very privileged man that I can experience all this. The beauty, the sun, the whole scenery gave wings to my feet and spirit. The track though was short so arrived before lunch at destination in order to be able to check in early in the monastery. That was great because that allowed me some time to go after a shoe repair. The soles at heels are getting through. I was really expecting a shoe repair in Gimignano. No luck just shoe and tourist shops. Tourist info told me to take a side step and go to Poggibonsi, 20 minutes by bus. So I did. That was a little adventure in itself but managed to find a good colzalaio. Meaning one willing to do the job. That means I need to stay a day longer over here with the nuns. An additional day here does not feel like a punishment.
The 14 towers here are pretty fairy tale. It used to be more then 70. When approaching Gimignano I was fantasising about the origin. Size counts. Would the princesses have asked their princes to build the biggest size tower where the size of the dinges did not matter that much.
Anyway this fary tale to complicated for me in Denglish. Do not have a clue how it ends.
Also walking through the fields I noticed olive harvest is in full swing. Never new how olives were harvested. It is a pretty manual process. Nets are layers under the trees and then the farmer applies a rake to shake the olives out of the trees.

Geschreven door

Al 5 reacties bij dit reisverslag

Very busy your day (perfect day, remember?). You're right, S. Gimignano beautiful and unique its parking display of towers

Grazia 2018-11-05 20:34:08

Bedankt voor het keurig afleveren van de bestelling. Zijn we er voor ons gevoel toch ook weer eens keer geweest. En naast de wolken ookmeen zonnetje,, z verwacht je het toch ook? Zo op de foto’s lijkt San Gimignano dun bevolkt, maar dat zal wel aan het einde van de dag zijn. De “oude bekende” is zijn lange manen verloren, en zijn smile herinner ik me ook wel wat breder. Hoop dat hij zijn zwierige karakter nog behouden heeft. Een dag langer in San G. Moeten blijven lijkt mij geen straf 😄 Misschien morgen aan het eind van de middag als er zonnetje is nog een glaasje prosecco op het terras van het hotel? Cin cin! Groetjes, Gerard en Margriet.

Gerard en Margriet 2018-11-05 20:36:00

Ciao Ad! Heb weer even met veel plezier bijgelezen. Maakte me ook wat zorgen, want hier in het nieuws lijkt het alsof half Italië ten onder is gegaan aan noodweer. Gelukkig zijn Toscane en jij gespaard gebleven. Het genot druipt eraf bij jou de laatste dagen. Het is je van harte gegund. Vergeet niet dat je nu door de Chianti-streek loopt. Doe jezelf een lol en kijk of je bij een wijnboer terecht kan voor een proeverij. Je Italiaans is er inmiddels goed genoeg voor! Ze zullen je hartelijk ontvangen en vol trots vertellen over hun wijnen. Ze zijn daar al sinds de Etrusken mee bezig, dus met die ervaring zit het wel snor. En als je lekkere wijn hebt gevonden: flink inslaan en laten opsturen naar Betty. Dan is er vast nog wel wat over als je terugkomt. Buon vino e buon viaggo uit Mokum!

Marco 2018-11-05 20:57:05

Interessante namen, Poggibonzi wie wil daar niet naar toe. Chirbiri moet niet gekker worden. Maar ja je komt steeds zuidelijker dus dan hoort dat er ook wel een beetje bij. Als je het snel in het Italiaans zegt dan valt het ws wel mee. Je zwager weet er ook veel van. Altijd handig die tips. Ciao fratello

Josephine 2018-11-05 22:36:23

Het is natuurlijk niet ondenkbaar dat sommige van die torens te danken zijn aan onuitstaanbaar afgunstige wederhelften. Zo van: man komt thuis van een lange dag beunhazerij en munten schaven, sorry, ik bedoelde handeldrijven (klinkt toch beter). Je schuift aan tafel en je bord eten wordt met een druin voorgeschoteld door vrouwlief met strak gezicht en dun samengeknepen lippen. Als je dan (met angst in hart en een naar voorgevoel) vraagt wat er aan de hand is, dan krijg je bits toegeworpen: "De buren hebben een grote. Ik wil een grotere. Dat van ons is zooo ontzettend klein. Ik wil een grotere!" Hij weigert. Maanden volgen van meedogenoos gezeur: "Ik wil een grote." Enfin de uitkomst is onafwendbaar. Hun toren staat er, mogelijk bewijs van roemzucht, maar misschien ook stille getuigenis van eerloze capitulatie door ene pantoffelheld. We zullen het nooit weten. Maar wel pracht stof voor fantasie.

Mark Lipse 2018-11-07 17:50:49
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.