Swiebertje

Duitsland, Vallendar

Ik stond vandaag zo happy op. Deed gelijk het raam van m’n kamer open om m’n kop eruit te steken en een blik over de Rijn te werpen. Leuk hoor de bootjes gingen nog. Gisteravond had ik al geprobeerd onderdak te vinden voor vandaag maar dat lukte niet zo totdat ik klooster in Koblenz in Google intikte. Zowaar dat was er. Ik bellen: kreeg ik een heel vriendelijke vrouwenstem van het Clarissenkloster aan de lijn. Maar dat was de automatische telefoonbeantwoorder. Ik kon bellen vanaf 930u ‘s ochtends. Dus ik zat me daar al helemaal op de verkneukelen. Ik was al aan de wandel en laste rond die tijd een pauze in om even te bellen. Er werd opgenomen en ik vertelde mijn verhaal aan de mevrouw aan de telefoon. Ze vertelde me dat het een vrouwenklooster was. Of ik over 5 min even kom terugbellen. Ik denk dat de mevrouw aan de telefoon even overleg gehad had met moeder overste. Nee ik was niet welkom. Het was een vrouwenklooster. Waarom gaat u niet naar Schönberg? vroeg ze. En waar is dat dan vroeg ik. In Vallendar. Zoek maar op Google. Ik bedankte haar hartelijk en ging even googelen. En zowaar er was een heuse pilgerzentrale in Vallendar. Ik bellen maar kreeg heen gehoor. Maar goed ik wist dus waar ik naartoe kon en zou gaan dus. Dus in opperbeste stemming liep ik weer verder over het Rhein rad Pfad. Ik kwam best veel fietsers tegen. Iemand had me verteld dat ik keihard Reisje langs de Rijn Rijn Rijn moest gaan zingen maar dat dorst ik niet. Wat moesten al de stugge Duitsers wel niet denken. Die dachten waarschijnlijk: Daar gaat Swiebertje, rare Swiebertje etc en dan op z’n Duits als Swiebelchen. Ik begroet iedereen, ik wordt vrijwel nooit begroet en als ik dan iemand begroet dan krijg ik in de helft van de gevallen geen groet terug. Wat is dat toch??? Hebben dat soort mensen genoeg aan zichzelf? Maw geen anderen nodig? Verborgen achter coole zonnebril en oortjes in de oren. Is het niet gewoon zo dat toen de wereld nog klein was dat je het maar samen moest zien te rooien met je directe omgeving en je daar je best voor moest doen. En nu dat alles onbegrensd lijkt de directe omgeving niet relevant meer is dus het samen ook niet en dat er daarom zoveel ongelukkige mensen zijn.
Maar goed deze Swieb ging gezellig verder langs de Rijn. De zon scheen weer maar niet te hard. Soms was de route wel wat te dicht bij de snelweg maar daarover later meer.
Ik kwam nog langs een Nederlands vrachtschip dat aan de kade lag om van bemanning te wisselen. Op zo n grote boot is wel een bemanning van 5 en de draaide shifts van 12u. Nog even gezellig met de mannen staan babbelen. Er moesten ongeveer evenveel auto s vervangen worden als bemanning. Zie foto.
In Vallendar aangekomen blijkt dat het pelgrimscentre vol zit maar niet met pelgrims zoals ik. Ze verwezen me door naar Haus Marienau niet ver daarvandaan waar nog wel plek was.
Vanaf nu ga ik met Grüß Got begroeten. Kijken wat er dan gebeurd.

Today was a really good day again. I woke up sticked my head out of my room and there she was: river Rhine. The weather was friendly and the road was flat and there was no ‘get lost’ because I just needed to follow the Rhine bicycle path. Sometimes the path was just next to the motorway and sometime miles apart from it. I had some nice dealings in getting into the accommodation where I am right now. It is something next to an abbey.
When walking I always greet people but in 50 % of the cases they do not even greet back. I am wondering why that is. These guys are just living for themselves? Wearing cool sunglasses and earphones completely happy. I do not believe that.
Also passed by a Dutch barge. There was a crew change. There is 5 crew members and the some number of cars needed to change. See pic.

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Zag dat het straatje langs het Cafe-hotel “Biergasse” heet, erg toepasselijk. Tegen deze tijd zouden daar ook de druiven op de berghellingen al behoorlijk rijp moeten zijn, dus je komt vast nog een boel wijnproeverijen tegen. Dat je tegenliggers je weinig teruggroeten verbaast me ook. Bij ons in het dorp is het nog steeds gebruikelijk om iedereen te groeten die je te voet tegenkomt. Wordt vast beter naarmate je zuidelijker komt, gewoon volhouden, is een mooie gewoonte! “Gruss Gott”. Gerard en Margriet.

Gerard 2018-08-31 21:07:41

HaHa, wat een goed verslag weer, Ad! Daar word ik dan weer vrolijk van, met de groeten van malle Pietje.

Moniek 2018-09-01 12:35:22
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.