Italiaanse hondjes

Italië, Bologna

Vandaag ging de route weer over de kop van de dijk van de Reno. Vanmorgen begon met mist en de middagtemperatuur was 23c. Dus wat dat betreft was het weer een prima wandeldag. Ik ging vandaag op de route ergens compleet de mist in (de mist was al opgetrokken). Ik volgde de route en zat op een pad dat steeds meer een oerwoud leek, met onmogelijk stijle klimpartijen. Ik kwam op een punt waarbij ik dacht: wat ga ik doen? verder of terug? Terug door de jungle vond ik geen optie dus ben verder gegaan. Heb me aan de jungle kunnen ontworstelen en zat me af te vragen hoe ik in dat gepruts verzeild was geraakt. Gebrek aan voorbereiding. M’n routeboekje is van 2013 en ik heb natuurlijk niet de update geraadpleegd. Ja Ad als je denkt alle problemen die zich voordoen ter plekke op te kunnen lossen dan kan je nog wel eens in de penarie terecht komen.
In de B&B waar ik gisteren verbleef was een andere pelgrim uit Nederland werd mij verteld bij aankomst. Ik dacht van: nou dat is nog eens leuk. Ik wist van m’n vrind Alberto van de laatste Agritur dat er niet zo lang geleden een pelgrim uit NL bij hem verbleef. Deze pelgrim, Ankie is haar naam, kwam ik gisteravond in het restaurant tegen. Ik dacht ik ga bij haar aan tafel zitten kunnen we even lekker praten tijdens het eten. Maar dat was teveel voor Ankie dus ik ging aan een eigen tafel zitten. Kreeg prima te eten vooraf pasta, toen vlees (wat ik in geen tijden gegeten lijk te hebben) en toe een hele lekkere panacotta. Af en toe gooide Ankie een vraag op vanaf de andere tafel en hadden we een gesprekje op afstand en toen het eten op was vroeg ze of ze bij mij even aan tafel mocht zitten. Ik vond dat goed en we hadden een leuk gesprek.
Ik zat te denken vandaag: ik zal wel weer een ‘overweldigende indruk’ hebben gemaakt met m’n grote neus en grote oren. Misschien was Ankie wel bang dat ik ook grote tanden zou hebben, maar toen dat niet zo bleek te zijn dat ze het toen wel aandurfde een praatje te maken.
Ze zijn dol op hondjes hier in Italia. Er zijn 2 soorten. De hond als modeaccessoire en de waakhond. In Verona zagen we veel modeaccessoires vooral hazewinden en Franse bulterriërs en poedeltjes natuurlijk. Arme beesten.
Onderweg als ik voorbij kom struinen slaan de waakhonden alarm. Veelal van die opgewonden keffertjes en soms het echte werk zoals herders en rottweilers. Ze blaffen en ze grommen en zolang ze gezellig achter een hek zitten grom en blaf ik lekker terug en laat ik m’n (grote) tanden zien. Soms schrik ik me en ongeluk, als het beest ligt te snurken en aanslaat net een metertje naast me precies op het moment dat ik voorbij kom. Verder zijn ze poeslief hoor.
Wat bedacht ik me nog meer vandaag?
Kwam Bologna binnenlopen. Ik denk wat stinkt het vliegveld en wat maakt het een enorm kabaal, vreselijk. Het is eigenlijk voor het eerst deze reis sinds kabaalfabriek Schiphol. Verder dacht ik met iedere grote stad is het hetzelfde. Het is net een vies snoepje. Vies van buiten en oud maar lekker en te druk van binnen. Ook hier valt het me op dat ik niet meer gewend ben aan de stank van uitlaatgas na dagen op het platte land. Je ruikt het pas als Je het ruikt. Maar goed aan de andere kant laaf ik me ook aan de grote stad. Er is van alles te koop. Morgen moet ik op zoek naar kaarten en routeboekjes. Ik dacht dat ik alles al had maar ik heb besloten niet de Franciscusweg te gaan lopen. Te zwaar voor m’n linkerhoef en rechterknie. Ik ga via de Via Francigena via Siena. Ik hoop in Bologna dan wel Florence de kaarten etc te vinden.
Vandaag had ik ook nog geluk met het middageten. Kwam een bar annex alimentari tegen. What a place! De keuken was dicht maar kom een lekker broodje bestellen en nieuwe oogst mandarijen kopen. Heerlijk.

Today started with some fog. Later that would disappear. The sun was out and the afternoon temp was 23c.
The Italians love dogs. They keep them as a fashion accessory (poor animals) or as watchdog. I am not so impressed with watchdogs but sometimes they deliver me chickenboobs when I just pass them at the other side of the gate and they start barking just a meter next to me.
Today I got into some sort of trouble with the track. I survived but again this was bad prep. I use a book printed in. 2013 and did not bother to check the updates.
I arrived in Bologna today. Entering big cities I just notice how much they stink to exhaust gasses. I do not understand the fuzz about smoking when air pollution to me seems a much bigger issue.
Decided to change the route. I will not approach Rome via the Dolomites but via Tuscany instead.

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Hallo Ad.Je hebt een goede beslissing genomen om zonder omwegen nu rechtstreeks lekker relaxed door te lopen met natuurlijk korte en langere rustpauzes naar je doel de eeuwige stad ROME. Geweldig!!!!!! Nog veel wandelplezier .groetjes

Ad en simona 2018-10-25 21:29:12

Hoi Ad, jeetje wat ga jij lekker zeg de laatste loodjes en dan ben je er echt top top top. We lezen elke avond met heel veel plezier je avonturen en leven erg met je mee. Nog heel veel wandel plezier en vooral genieten. Groetjes van Rob en Jolanda.

Jolanda en rob 2018-10-25 21:29:54

Hi Ad. I'm loving the news on your adventure. I'm sure the Romans will welcome you whichever route you decide to take.

Mark 2018-10-26 09:16:22

Hoi Ad, wij hebben twee jaar geleden ook de doorsteek gemaakt van Florence naar Siena. Er is een matig gemarkeerde, maar leuke aanlooproute. Gps files kun je vinden op onderstaand adres. http://www.francigenaintoscana.org/wp/wp-content/uploads/2018/03/VIA_ROMEA_CHIANTI-23-03-2018.zip Succes Carla

Carla van Noord 2018-10-26 20:59:59
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.