Een stralende dag vandaag. Heerlijk geslapen, het was een donkere kamer door de rolluiken van het appartement. Je zag er helemaal niets.

We verlaten Monschau. Was het gisteren middag nog overspoeld met toeristen, het is nu verlaten en de terrassen zijn leeg. Een klim doen wij naar boven om de stad te verlaten. Vanuit de hoogte zie je het gezellige dorp met zijn kasteel nog lang.

Onderweg is het druk op het pad. Veel contralopers en het lijkt of er een wandeling uitgezet is waar goed op is ingetekend. We komen in een dorp aan, wat bekend staat om de hagen. Allemaal beukenhagen, klein, groot, laag, hoog, je kan het niet zo gek bedenken of ze staan er. Met poortjes, doorgangen, geknipt of opgeknipt. Je kan hier enkel een huis kopen als je de beukenhaag maar goed verzorgd.

Het is vandaag een tocht met veel stijgingen en dito dalingen. Ben je boven, dan word je beloond met een prachtig uitzicht. Om daarna weer af te dalen naar een riviertje om de volgende klim te maken.

Bij een verlaten bosmuseum midden in het bos staan 2 schoenen. De eigenaar is vertrokken of er is iets anders gebeurt. Wij lunchen hier met verse broodjes, maar zien geen bewegingen van de schoenen. Het mysterie blijft.

Inmiddels is het bewolkt geworden, er gaat meer wind waaien en er komt zelfs een enkel spatje uit de lucht vallen. Inmiddels zit het grootste gedeelte van de tocht er op en niet veel later bereiken wij Einruhr. Hier hebben we een hotel met balkon en hebben de George Michael kamer met uitzicht op het meer.

En laat nou net op 75 meter een schnitzel restaurant zitten. Ik zou zeggen: gooi er gelijk maar 2 in de pan. Morgen verlaten wij Einruhr.

Geschreven door Naar-het-zuiden