Noord, Oost en West Reims hebben we volop gezien. Het wordt tijd om naar het zuiden te gaan.
Er wordt veel met elektrische steps door de stad gescheurd. Rinkelende trams, gillende kinderen en veel gejaag, ach, zo zien wij een bruisende stad graag.
In de stad zit één lang kanaal, waar wij via een brug afdalen en via een groene aftak (er zit ook nog iets van een park bij) verlaten we de stad. Het is zeker een uurtje lopen en dan zijn we echt de stad uit.
De eerste heuvels zien we al. Natuurlijk duurt het niet lang voordat we de eerste druivenrassen zien. We zitten in de champagne streek en dat wil je dan ook bevestigd zien. Tot de horizon reikt zien we druiven. Nog klein van stuk, de wijnboeren zijn er al druk mee. De rijen worden geïnspecteerd, gesnoeid en bewonderd.
In de dorpjes om de druiven staan de champagne huizen. Persen, wijnvaten, de hele mikmak op wijngebied komt voorbij.
Ondertussen lusten wij nu wel een grancruutje, met fruitige afdronk, maar er moeten nog wat kilometers gemaakt worden. En we kunnen niet laveloos stranden in zo'n wijnveld, waarbij de rugzak overdwars aan zo'n rank blijft hangen.
En plots, alsof we nu genoeg druiven gezien hebben, komt een enorm bos op ons af (parc naturel regionale de la montagne de Reims). Flinke heuvels bos, waar geen kip loopt. Eindeloos bos, heuvelachtig en heerlijk rustig. We hopen wat wild te spotten, maar zien enkel wat vogels, die wegvliegen Vandaag eindigen we in Germaine, het eerste plaatsje als je het bos uitkomt.

Geschreven door Naar-het-zuiden