Gisteravond hoorden we ze al. De Keltische muziek door de straat. Uiteraard met doedelzak. Het feest in de stad gaat nog wel even door.
Vanochtend verlaten we ons appartement en verlaten de kust. We trekken het land in. De zee zullen we naar Santiago de Compastella niet meer zien. De donkere wolken zijn weg en een optimistisch zonnetje heet ons welkom. (Er komt vanaf maandag wel heel slecht weer aan, maar daar zullen we het niet over hebben).
Eigenlijk komen er al snel heel veel bossen aan. We klimmen de heuvels over. Vandaag is het een dag dat we meer zullen klimmen dan dalen. We kijken voor een laatste keer boven op de heuvel uit naar de zee.
Een rivier voor Ribadeo is praktisch droog gevallen, het is eb.
Op de route tellen we vandaag 14 mede pelgrims. We houden een maximaal aantal pauzes en tijdens het pauzeren lopen ze langs. Ondanks dat het zeker 24 graden is lopen de meeste in lange broek. Het zijn voor het merendeel Spanjaarden. Ze zullen het wel koud hebben.
Om één uur 's middags worden we opgeschrikt door harde knallen. Het blijkt vuurwerk te zijn. We zien amper kleur in het wolkendek, de vuurpijlen steken niet af tegen het zonlicht.
De dorpen in het binnenland zijn meer een aaneenschakeling van wat losse boerderijen en woningen. Hier komt hetzelfde gevoel van Frankrijk naar voren: geen winkels, geen barretjes, geen levendigheid. We zullen de komende dagen met ons proviand hier weer meer rekening mee moeten houden.
Een b&b, speciaal voor de pelgrim, daar overnachten we vandaag. Een wasje wordt nog gedaan, daarna met een heerlijk zonnetje in de tuin zitten. Het lijkt wel vakantie.

Geschreven door Naar-het-zuiden