Ook vandaag kunnen we kiezen voor witte bonen in tomatensaus en gekookte krieltjes voor ontbijt. Gelukkig hebben ze ook pindakaas en Nutella.

Het is vandaag druk in het hotel, een conferentie met priesters of zo iets.
Vandaag gaan we een start maken met het Olavspad, zonder rugzak.

Met de metro en een trammetje gaan we naar het startpunt. Dat is de ruïne van de Halvard-kathedraal in het Minneparken.

Hier staat een paal, waarop aangegeven staat dat je 643 kilometer verwijderd bent van Trondheim, het eindpunt.
Iets verderop zit het pelgrimshuis, waar we ontvangen worden door een gezellige dame, die ons voorziet van chocolade, plattegronden, handige tips en 2 stempels voor in ons pelgrimspaspoort.
We worden uitgezwaaid en krijgen nog een polsbandje mee. Wat een leuke vrouw.

Dan is het tijd voor koffie. De afslag voor de Westroute is er al snel en we kunnen verder op pad.

Bij een botanische tuin zoeken we nog naar 2 uitgehakte eekhoorntjes in een bank, die zich dit keer niet verstopten.

We lopen door een overvol terras met zeker 300 man, waar iedereen toch weer krieltjes zaten te eten (wat is dat toch met die aardappels in Oslo) Een spreker met microfoon vertelt wat aan de eters. De speech ging gewoon door, zelfs toen wij voor haar langs liepen. De aardappeleters smulden gewoon verder.

Onze tocht eindigt bij het Vigelandpark, een openbaar beeldenpark van Gustav Vigeland. De beelden stellen de cyclus van leven en dood voor. Een van de hoogtepunten is de monoliet met 121 figuren er in verwerkt.

Wij zoeken nog naar de kleine driftkop. Een stampend jongetje, een populair driftig jongetje.

De pelgrimstocht zit er voor vandaag op, morgen gaan we hier met rugzak verder en zullen Oslo verlaten.

Maar nu nog pakken we een tram naar de andere kant van de stad om naar de Ekeberg te gaan. Hier heb je een prachtig uitzicht op de stad en we zoeken naar een standbeeld van een wandelende vrouw.
Wij vinden echter een in brons plassende vrouw, onderbroeken die hoog in het bos hangen en nog een kleurrijk beeld, waar zo nu en dan water uitkomt.

Na een tweede rondje komen we het standbeeld van de wandelende vrouw tegen. Waarschijnlijk hebben we haar op de eerste ronde gemist, tenslotte wandelt ze.

Wij zijn trouwens voor vandaag uitgelopen. Genoeg kunst, beelden en driftkoppen gezien.

Wij gaan de supermarkt nog in voor wat boodschappen voor morgen voor op de camping en eten vanavond Amerikaans. Wat een drukke bij de gele M. Ik begrijp het wel, iedereen heeft vandaag al aardappels gegeten en je wilt toch wel weer wat anders.

Geschreven door Naar-het-zuiden