Het zwembad is 's ochtends vroeg nog gesloten, anders hadden we nog een bommetje gemaakt. Ze hebben bij het zwembad een gekke regeling dat je pas vanaf 5 uur van de hoge duikplank mag plonsen.
We gaan weg, het polsbandje van de camping ligt al in de kliko. Vandaag gaan we niet ver. Uit het reisverslag van Joop lazen we dat je prima kunt overnachten in Hagetmau. Dat willen we natuurlijk ook ervaren.
Het landschap begint wat heuvelachtig te worden. Natuurlijk maïs, maar ook bonenvelden en een verdwaald zonnebloemen veld. Maar eerst het plaatsje Saint Sever uit. Een stevige klim om naar het dorp te komen, je loopt zo naar een abdij kerk, met mooie sierbogen in de nabijgelegen tuin. Pracht en praal is er te zien in een aparte ruimte. We drinken tegenover de abdij bij een barretje een koffie en verkennen verder het dorp nog.
En ja, dan gaan we echt weg, waar we in het landschap meer heuvels zien.
Echt spannend is het vandaag niet qua wandeltocht. Als we bij Hagetmau aankomen, mogen wij ons melden bij het zwembad voor een sleutel van het pelgrimshuis.
Hier aankomend horen we dat het huis gesloten is deze week, dit in verband met een feestweek die vrijdag start. Oei. Het huis is nu gereserveerd voor beveiligers van het feest. Opdracht van de gemeente.
We maken stampei. Dat kunnen we goed.
Of de gemeente niet gebeld kan worden, er zijn tenslotte twee gerenommeerde pelgrims hun mooie plaats binnen getreden. We zetten het voltallige zwembad personeel in. Tenslotte kan er waarschijnlijk hier ook pas vanaf 5 uur een bommetje vanaf de hoge gedaan worden, dus ruim de tijd maken voor ons. Er wordt gebeld. Ondertussen is in het zwembad een soort van wethouder binnengekomen en hoort ons aan. We jammeren en zetten nog een tandje bij. Een pelgrimshuis is er voor de pelgrims. En zie hier, beveiligers moeten maar ergens anders heen.
Natuurlijk begrijpt de wethouder het. Hij belt en overlegd, het hele zwembad huivert mee. Het personeel belt weer, er wordt druk heen en weer gelopen en wij krijgen drankjes aangeboden. Kijk, zo gaat het de goede kant op. De wethouder zegt dat hij vorderingen maakt. De uitkomst na wat tijd: Uiteraard zijn we welkom in het pelgrimshuis. De beveiligers zoeken maar elders een onderkomen.
We bedanken hem hartelijk, nemen een lakenpakket in ontvangst (na 8 euro per persoon af te tikken) en kunnen eindelijk vertrekken naar ons pelgrimshuis. We doen een wasje, pakken de supermarkt en halen zalm, spercibonen en rösti rondjes. Daar er geen vriezer in het huis zitten, beginnen we alvast maar aan het toetje, vanille ijs. De rosé staat inmiddels al wel koud.
Het is nu 21:20 en zoals het erna uitziet zijn wij vandaag de enigen in dit huis.

Geschreven door Naar-het-zuiden