We hadden een cabin zonder echte gordijnen. Daar het 's avonds nog echt licht is (en 's nachts hadden we nog een mooie rode gloed over het fjord) zijn we toch vroeg wakker. Het fjord heeft nog echt een eb en vloed getij. Gisteravond kon je nog volop zwemmen in het fjord, nu 's ochtends kan je er amper pootje baden.

De sleutel wordt ingeleverd van de cabin en weg zijn wij. Nu kan je kiezen. Of je moet een bootje nemen om het fjord over te steken of je moet over een brug. We hebben al gelezen dat de man die je over vaart, je verplicht om in zijn restaurant te eten. En hij vaart pas vanaf 3 uur 's middags. En dit terwijl wij de overtocht om 8 of 9 uur s ochtends al willen doen. Om teleurstelling te voorkomen (je moet de veerman op de kade n.l. bellen) kiezen we om de brug route te nemen. Ietwat meer kilometers, wat saaier lopen, maar uiteindelijk kom je aan de overkant van het fjord aan. Een stralende dag weer vandaag.

Het bekende werk. Heuvel opklimmen, mooie uitzichten en weer dalen. De kilometerpaal geeft 14 kilometer nog aan naar het eindpunt. Daar klopt geen steek van (het is meer), maar die paal staat er al jaren en is bedoeld voor om mensen op te beuren dat het niet zover meer is.

Trondheim is op een gegeven moment in zicht. Frambozen plukkers nog op het pad, ja ze smaken goed dit jaar. Bekende pelgrims komen we onderweg nog tegen, waar we zo nu en dan mee hebben opgetrokken en praten nog even over de afsluiting van deze finale dag. Ieder gaat straks weer zijn eigen kant op.

Het duurt nog even en dan staan we voor de kathedraal. Het foto moment volgt, wij hebben de eindbestemming gehaald. Blij zijn wij dat we deze mijlpaal hebben bereikt. Officieel 643 kilometers vanaf Oslo. Wij hebben een combinatie van de West en Oost route gedaan en zijn uitgekomen op een 712 kilometer.

Bij het pelgrims bureau worden we koninklijk ontvangen. Voordat we het weten zitten we in luxe zetels en de thee wordt al gehaald. We mogen op audiëntie komen bij de commissie die gaat over de Olavsletter.

Voor een tafel zitten 2 afgevaardigden van de pelgrims commissie met stempels en stickers al klaar. Ze bekijken ons paspoort, vragen voor de statistiek de nodige vragen en wij krijgen de laatste stempels (en de veelbeloofde gouden sticker), wat ons boekje compleet maakt.

Met een ceremoniële ratatata krijgen wij de Olavsbrev toegekend, foto's worden gemaakt en het is nog niet dat de confetti kanonnen afgaan. Maar het scheelde maar een haartje. Vanaf zondag zij hier de Olavsfeesten, die wij nog graag meepakken.

Het was een mooie tocht, zwaar, maar absoluut de moeite waard. Voor de statistiek: we hebben de afgelopen 36 dagen in 15 hotels geslapen, 7 x in onze tent, 6 herbergen en 8 cabins (kleine huisjes).

Van de 36 dagen hebben wij 4 dagen echt last van de regen gehad, totaal gezien (valt dus echt mee), hebben een mooie bootreis gehad tussen West en Oost met de Skibladner. Qua wildlife viel het een beetje tegen: 3 eekhoorntjes, 2 herten, 1 vos, 1 dode veelvraat en 1 dode eland.

Al met al was het een fantastische reis.

Wij willen je bedanken voor de leuke reacties op dit blog. Wij vonden het leuk om te lezen hoe jullie met ons hebben mee geleefd. Wij blijven nog even in Trondheim, maar sluiten hierbij deze blog af. Tot een volgende keer, wellicht naar het westen of naar de Oost.

Geschreven door Naar-het-zuiden