Uitstekend geslapen. Het leek of we in een kelder geslapen hebben, we hadden geen ramen, maar wel een soort luchtkokerraam, wat je elektrisch kon bedienen. Een duif had eerder die dag al een kijkje genomen in ons onderkomen. Zijn veer lag op ons bed.
De eigenaresse van het pension bood ons een ontbijt aan, in haar restaurant, een 500 meter verwijderd van haar pension. Daar zeggen wij geen nee tegen.
We verlaten Santona (na te betalen)via de gevangenis. Een enorm complex, prikkeldraad over de muren, wachttorens, luchtplaatsen, kortom de hele mikmak De politie rijdt al spiedend langs.
Dan komt er een enorme berg op ons netvlies. Wij denken nog: ach, wij slaan wel af. Een rondje erom heen. Nee, niets van dit alles. Via een smal geiten paadje klimmen we omhoog. Geen geiten gezien, wel enorme druppels zweet. Oei, wat een klim. Wel een mooi uitzicht op Berria beach, de surfers zijn al vroeg opgestaan. Na eenzelfde soort afdaling komen we uit op het strand.
Dat volgen we een paar kilometer, waarna wij uitkomen bij Noja. Noja is een badplaats voor de Spanjaarden. Ze liggen niet op het strand, maar lopen heen en weer. Alsof je in de Kalverstraat loopt. Enorm druk, je mag er niet kamperen, maar je struikelt over de kampeerbussen met overal de slaapgordijnen nog dicht.
We drinken hier nog wat, testen de Spaanse omelet en gaan dan verder. Een ezel en een dromedaris, ja je kan er nog een ritje op maken bij een soort safari, maar gezien de net genomen omelet laten we dit feestje aan ons voorbij gaan. We willen niet dat deze eruit gaat bij het bestijgen van al deze dierenpret.
Als we bij Arnuero uitkomen zien we een hotel, dat nog een kamer vrij heeft. Het is nog wat vroeg op de route, maar ach, waarom zouden we hier niet stoppen en nemen hier onze intrek. We doen het.
Vanavond willen we eieren bakken en bij een supermarkt halen we deze. Natuurlijk met boter.
Alleen ruikt de boter niet naar boter en als we de vertaal app erop zetten, komt de aap uit de mouw: we hebben geen boter maar gist gekocht. Oei, dat worden dan toch gekookte eieren. Niet met onze gasbrander (dat kost een hele tank met 6 minuten koken) maar met onze dompelaar, die we met een pannetje water in de hotelkamer zetten. Door schade en schande wijs geworden hebben we wel gekeken of hier geen brandmelder in onze kamer actief is. We willen geen alarmfase 2 tijdens het koken hebben. Nee, geen melders gezien. De eitjes waren heerlijk!

Geschreven door Naar-het-zuiden