Je zou het niet zeggen, maar we hebben goed geslapen in het pelgrimshuis. 56 man, met 4 extra matten in de gang. Wij hadden heerlijke bedden, geen stapelbedden. Met een raamplaatsje.
De gong ging om 22:00 (eerlijk gezegd heb ik deze niet gehoord, kennelijk sliep ik al) en de deur ging dicht. Om 6 uur zou deze pas weer geopend worden. Om 04:45 ging de eerste mobiele telefoon wekker alarm af (heb ik horen zeggen, ik sliep nog). Daarna gingen er voor 6 uur de nodige wekkers af. Het ontbijt kon dan beginnen en het is een op=op ontbijt. Ben je wat laat, dan heb je hond in de pot.
Wij konden nog een voltallig ontbijt meemaken, geroosterd brood, jus en zelfs een vaag zoetig sapje. Kopjes en bestek moet je zelf afwassen.
We vertrekken uit de plaats en lopen redelijk vlak, geen grote hoogtes. We doen vandaag niet mee aan de bedrace, we zien wel hoe het loopt. We hebben geluk: We hoeven maar 410 meter te klimmen en 700 meter te dalen om naar Gernika te komen.
Het is een vruchtbaar gebied, kiwistruiken, druiven, appels, peren, kortom de hele fruitschaal kan je vullen. Zelf een verdwaalde bananenbomen. We komen langs leuke kleine dorpjes, waar verrassend genoeg barretjes en winkels zijn, en ja, ze zijn nog open ook. En je betaalt voor de koffie in vergelijking met Frankrijk amper wat. Daarvoor nemen we nog maar een extra bakkie.
Bij een monastir, waar we langskomen treffen we een pater aan, die ook ons een stempel gaf. Nouja, we moeten zelf stempelen.
In Gernika willen we overnachten. Het pelgrimshuis is ivm pesticiden gesloten. De pensions en hotels zijn vol en de campings zijn er niet. Gernika heeft alleen flats en tuinen zijn er niet. Doorlopen dus. Nadat we wel café Twente een bezoek hebben gebracht. En gillend weg vluchten na een biertje toen we Normaal door de speakers hoorden.
We pakken een stuk van de volgende etappe. Bij een alberge mogen we in de tuin tegen betaling staan, met gebruik van douche en toilet. Wij zijn niet de enige, de tuin staat al vol met tentjes.

Geschreven door Naar-het-zuiden