Sommeval gaat nu niet echt de geschiedenis in als meest spectaculaire plaats in Frankrijk. Geen bakker, geen winkels, geen niets. Nouja, een mooi huis voor de Marie. En dat mocht er wezen.
We vertrekken, na Joop uitgezwaaid te hebben, uit het dorp. Het ontbijt moet maar even wachten.
Het volgende dorp is even zo en ook het daarop volgend dorp heeft niets. Gelukkig staat bij een restaurant, dat dicht is een raam open waar een kok de voorbereidingen van de lunch aan het klaarmaken is. We begroeten hem vriendelijk en is bereid een stokbrood aan ons te verkopen. Een wat laat ontbijt op een broeierige dag.
De eerste zonnebloemen komen op, de vlinders fladderen er tierig op los en ook velden vol tuinbonen. En heerlijke kersenbomen. Het zomerse gevoel is er helemaal. Zelfs zien we na heel wat dagen de eerste limousin koeien in de wei.
Het landschap verandert langzaam, we hebben afscheid genomen van de wijnvelden.
Na zo'n 20 kilometer doemt onze plaats op, waar we overnachten. Met een echte supermarkt. Nouja, het is een buurtwinkeltje, gerund door een exotisch type. We slaan onze slag en lopen naar de camping, waar we straks kunnen kokkerellen. Eenmaal binnen op de camping worden we begroet door Nel en Dries, de blikjes Heineken komen er al aan. Zelfs Joop komt even later met zijn tent nog aan.

Geschreven door Naar-het-zuiden