Gelukkig stonden er hekken rond de tuin. Naast de tuin stond een maïsveld en ik weet niet wat, maar vreemde dierengeluiden hoorden we naast onze tent. Spannend, dat dan weer wel. Knagende, zuchtende en gewoon krakende buitengeluiden.
's ochtends een kraaiende stereohaan. Het kukeleku galmde rond en zijn hanenvriendje bejubelde de kukeleku met een 2e kukeleku. Kortom: we zijn vroeg op. Met het zonnetje dat nog op moet staan lopen we door de wolken. Een mysterieuze gloed nevel door de heuvels geeft de ochtend kleur.
Doordat we onze mede kamperende gasten niet wakker willen maken ontbijten we later. Dat later wordt toch wel veel later. De Spanjaarden zijn niet echt goed in het plaatsen van picknick tafels. Een pittige heuvel pakken we en daarna komt een dorp, dat gelijk met 3 bankjes op rij gelijk de achterstand van tafels wegwerkt. Het ontbijt kan beginnen. Gasbrander aan en laat het water maar koken.
Wat we niet wisten was dat er ook een barretje open was in dit dorp. En dat slechts op 200 meter afstand van onze ontbijtplek. Nou, dan gaat er nog wel een extra bakje koffie in met een mislukte vanille cake uit de bar. Van het thuisfront hoorden we dat we aan het afvallen zijn, dus een goede extra aanvulling met wat extra's bij de koffie vinden we dan ook zeer verantwoord.
En dan, dan zijn de bergen niet weg, maar we kunnen lang doorlopen langs een soort bergdal. Lekker vlak lopen We horen en zien overvliegende vliegtuigen, de luchthaven van Bilbao is komende. Na een lange zware klim zien we de stad Bilbao liggen. Hier hebben we een hotel voor een paar dagen. Zo'n stad verdient in onze reis een volwaardige stedentrip.
We checken in, verkennen de stad op een restaurant en bemerken dat we nog niet voldoende Spaans ingeburgerd zijn. We gieren van de honger en de keukens gaan pas om 8 uur open. Gelukkig zijn onze Amerikaanse vrienden van de gele M wel vroeg open. Morgen gaan we maar eens weer proberen of we in het Spaanse ritme kunnen komen.

Geschreven door Naar-het-zuiden