We zijn vroeg wakker en besluiten ook maar vroeg te vertrekken. Op het programma staat vanmiddag een boottrip gepland en we hebben gehoord dat als het hard waait de boot dan niet vaart. Eerder deze week moesten mensen de oversteek naar Santander missen en met treinen in de weer gaan.
Het is bewolkt, een graad of 25 en eigenlijk heerlijk wandelweer. Als we ons dorp uitlopen is het nog rustig, maar gaandeweg naar het volgende dorp komen er met bosjes overal Spaanse pelgrims vanuit de straten ook onze route volgen. Het lijkt wel een avondvierdaagse. We schudden de meeste af bij een koffie restaurant.
Op naar de kust. De kliffen zijn prachtig. Stranden, woeste stenen en hoge uitzichten. Langs de hoge kliffen groeit maïs, eigenlijk is het een wonder dat het maïs niet op het strand doorgroeit. Velden vol.
Het is zo leuk lopen, bovenop de kliffen. De zee beukt met zijn kolossale golven op al het steengeweld wat voor de kust ligt.
We verlaten de kliffen niet veel later om op het strand te komen. Het is wel even ploeteren om er doorheen te komen. En je valt direct op omdat je geen surfplank draagt. Het merendeel van de strandbezoekers heeft er één. We lopen over het strand van Somo.
De wind trekt aan en we hopen maar dat de boot straks vaart.
Gelukkig worden we niet teleurgesteld, de boot vaart ons in 20 minuten naar Santander, een grote stad. Hier hebben we een appartement met kookgelegenheid geboekt. Het historische hart van de stad is klein en we pakken de kathedraal mee (ook voor een stempel) en verkennen de terrassen. De Spanjaarden hebben hier echt een levenswerk van gemaakt. Ze sjouwen van terras naar terras. Van drank naar eten, daarna door om weer wat te drinken en 's avonds moet er weer wat gegeten worden En echt, alle terrassen zitten continue vol.
De supermarkt is tot 3 uur open en dat redden we maar net. En ons appartement: de tomtom kon hem moeilijk vinden, maar is prima. De pruttelende pannen vinden makkelijk hun weg met de net gekocht proviand. Morgen verlaten we Santander.

Geschreven door Naar-het-zuiden