Zachtjes tikt de regen tegen onze tent aan. Het was voorspeld, maar het is toch tegenvallend.

Wij doen vandaag lang over de tent opruimen. Eerst was er een telefoon zoek, toen een sok. En toen beiden waren gevonden, was de andere telefoon weer kwijt. Even bellen naar elkaar had geen zin, om de power in de telefoon te houden hadden we beide telefoons in de vliegtuigstand gezet. En o ja, toen alles overhoopt gehaald was, was er plots een hoesje van een luchtbed weg, die 10 minuten later ineens in een kledingzak werd aangetroffen.

Het werkt ook al niet mee dat we een donkere tent hebben (fresh Black van de Decathlon). Voor Noorwegen is het ideaal, juist waar de zon ook 's avonds niet echt ondergaat. Dan lig je lekker donker. We hadden ook een handig lampje, voor in de tent, maar daar doet de schakelaar het enkel maar mee met een dikke pen. En waar ligt die ook alweer, in het tasje van de zoekgeraakte stukken.

Met een afdak van een hut naast ons, lukt het ons om de tent af te breken, alle losse onderdelen compleet te maken en we lopen 15 meter. Het regent toch wel fors.

Onder een afdak van de ingang van de camping zetten we koffie.
Uit het niets zien we een pelgrim uit zo'n hutje het camping terrein af lopen. Terwijl de regen minder wordt, de poncho's toch maar aangaan en het inmiddels half elf is (ja we schieten lekker op vandaag, inmiddels al 15 meter gelopen) gaan we er toch maar vandoor. Gelukkig is het een miezerregen geworden. Het valt mee.

De route is redelijk dalend, dat is lekker. Op een weiland wordt de route slecht aangegeven en de schoenen worden nat. De gpx route aanduiding geeft ook wat moeilijkheden. Midden door een dicht dennenbos is niet echt een optie. Wel door een bos, waar je vossen, een zwarte specht en slangen tegen kunt komen. Helaas waren deze dieren vandaag niet zichtbaar. Uiteindelijk vinden we de route, de poncho kan uit en een verdwaald drupje daalt neer.

Verder een grijze dag, een dag met uitzichten op de Mjøsa, die steeds smaller wordt. Ook nog een Olavsbron gezien, een waterbron, waar koning Olav in het verleden zijn paard water gaf en waar daarna middeleeuwse pelgrims genezende eigenschappen aan toeschrijven. Aan deze flauwekul doen wij niet mee, maar lunchen hier wel. Met meegebrachte tubes kaas, die naar tosties smaken als je het op je brood doet.

Wij komen aan in Lillehammer. Een camping hebben we overwogen, echter de regen en wat er nog door buienradar verwacht wordt, nee, dan wordt het meer gecrampeer dan genieten.

In de kerk van Lillehammer halen we een stempel voor in ons pelgrimspaspoort. De organist van dienst heeft heel wat woede in zijn orgelspel, het orgel dendert knetterhard door de kerk, alsof oorlog en rampspoed nadert. De vrouw die ons de stempel in het voorportaal van de kerk gaf kneep zelfs na stempelen vlug haar oren dicht, na een glimlach en ons een goede reis toewensend.

Wij willen morgen een dagje Lillehammer doen, daarna stappen wij verder. Een hotel voor 2 dagen is snel geboekt. We drogen de tent, doen een wasje en doen een hapje. Kan nu lekker alles drogen in de hotelkamer.

Geschreven door Naar-het-zuiden