De eigenaren van het appartement hadden nog eitjes voor ons achtergelaten. Die worden nog even gekookt en weg zijn wij.
Je kan de route niet missen.
Goeie God, wat een tsunami van pelgrims. Geen enkelingen, geen tientallen, maar honderden. Een stroom. Waar komt dat vandaan. Het is dat we de Nijmeegse 4 daagse niet eerder hebben gelopen, maar dat gevoel krijgen we direct.
En wat lopen ze allemaal tuttig. Of ze een bezoek aan de woonboulevard doen. Mini rugzakken, waar een wortel en een blikje Fanta in zit. Met stokken en veel knieverbanden. Rekverbandjes, de nieuwste kleding en de plooien nog in de broek. Een prijskaartje van de wandelstok bungelt er nog aan.
Wel leuk dat je allerlei nieuwe gezichten, nationaliteiten en kledingcreaties ziet. Zo horen we dat als je deze camino doet, de Koreanen in hun land automatisch een loonsverhoging krijgen. Wegens doorzettingsvermogen of zo iets. Het is dat wij deze taal nog niet machtig zijn, anders hadden we direct een emigratie verzoek ingediend.
Als we bij een barretje koffie nemen kunnen wij het defilé afnemen van langskomende pelgrims. Even zwaaien misschien?
Onderweg komen we Ingrid en Mitee tegen, 2 Nederlandse dames die net iets meer voor de 100 kilometer gaan. Leuke gezellige dames, eigenlijk wilden ze naar Nepal gaan, maar door al het gedoe met corona toch maar voor een Europees wandelavontuur gegaan.
Gek is het (en ook vervelend) dat er ook plots veel fietsers de route doen. Die willen fietsen op de stenige wandelpaden.
Echt bijzonder is de route vandaag niet. We lopen langs een bar met veel bierflesjes als decoratie. (Wel leuk is de in bierflesjes opgetrokken horeo). En een wall of wisdom, waar enkel Spaanse teksten op staan. Onze wijsheid is hier niet op afgestemd en lopen dan ook door. We eindigen in Pedrouzo.
Als het goed is komen we morgen, wederom in colonne, aan in Santiago de Compostela. Zet de gladiolen maar alvast klaar, wel de steeltjes schuin afsnijden.

Geschreven door Naar-het-zuiden