We vertrekken vandaag. De karavaan trekt verder. Vroeg om kwart voor zeven verlaten we de camping. . En we ruiken het direct. Een brandlucht. Een dichte mist over de Dordogne rivier en een stekende brandlucht.
Zijn het de branden uit de Bordeaux streek of toch dichterbij. In Basar, 10 kilometer verder van ons schijnen er ook bosbranden te zijn. De lucht houdt de hele dag aan. We zien geen helikopters in de lucht, maar de spanning van bosbranden is gewoon voelbaar.
De bakker is al vroeg open en gloeiend hete stokbroden krijgen we mee. We eten ze direct, aan de rivier. Een vriendelijk oranje zon laat zich nog zien. We gaan de Gironde streek in en hoe verrassend, we krijgen wijnvelden voorgeschoteld. Wijnvelden, wijnvelden en nog eens wijnvelden. Je krijgt er gewoon dorst van.
De wegen zijn niet meer stijgend, de temperatuur is lekker en een briesje (met brandlucht) heerlijk. We slapen vanavond in een refuge, een onbemand pelgrimshuis, waar je stapelbedden vind met een keukentje. Je krijgt er direct een schoolreisjesgevoel bij. Dit pelgrimshuis geeft onderdak aan 6 bedden. Vandaag zijn we er met zijn 3en. Gisteren op onze camping hadden wij Jeremy al ontmoet, die hier ook heen is gelopen. Jeremy is een Franse pelgrim die tot St Jean Pied de port loopt. We eten samen, wij hebben zelf wat in elkaar geflanst, Jeremy een wortel met stokbrood en wij een culinaire tonijnsalade, ach ieder zijn ding, zo denken wij.
En weet je wat het leukste is, ik mag vanavond boven liggen in het stapelbed. Het schoolreisje is nu echt begonnen. Het gaat vanavond regenen, dus we hebben ook geen wateroverlast probleem met een tent te verwachten.

Geschreven door Naar-het-zuiden