Vandaag geen uitgebreid ontbijtbuffet, wel enorme camping tafels, maar daar stond niets op. Ja, een paar lege gasflesjes.
Gelukkig hadden we gisteren nog brood gehaald.

We vertrekken vanaf de camping en Ria, die het boekje van deze route heeft beschreven noemt juist deze etappe het Toscane van het Noorden. Dat belooft wel wat.
Het begint met flinke stijgingen, we stonden tenslotte bij een fjord en we zoeken naar cipressen, glooiende heuvels en een eenzaam olijfboompje.

We krijgen slechts een vliegeninvasie, een wegvliegende specht en een tweede vliegeninvasie. Maar de beloofde glooiende heuvels worden wel waargemaakt. Wij denken echter dat Ria niet eerder Toscane bezocht heeft of gewoon in de lorem was. Het uitzicht is wel prachtig. En vandaag is het wat bewolkter dan gisteren, wat eigenlijk veel lekkerder loopt.

Bij een schuin bankje met stempelpost proberen we koffie te zetten. Hier zijn weinig vliegen. Maar oeioeioei, daar glijdt de rugzak plots van het bankje af. De jetboiler kunnen we net veilig stellen, maar de tas glijd het talud af, afstevenend op een bruisend riviertje. Een borrelend beekje, waar de maestro kinderstemmen uit hoort,
Geef me die tas. Met een sprintje redden we de tas, een halve meter voor het wassende water. Oef, dat ging maar net goed.

Als we hoger verder lopen nemen de vliegen af en bereiken we Granavollen. Het is een dorp met 2 kerken (pal naast elkaar), een atelier, een pelgrims centrum en 3 hotels, verder niets. Het verhaal wil dat 2 ongetrouwde zussen een oogje hadden op de priester en ieder een eigen kerk lieten bouwen om in het gevlij van de priester te komen.

We lopen het pelgrims centrum in, worden ontvangen met thee en koekjes en een gezellige dame die van alles verteld. Goede koekjes.

Als je enigzins geïnteresseerd kijkt bij het atelier word je daar bijna binnen getrokken, dus dat slaan we maar over.

Rest een van de hotels. Wij willen vandaag een rustig dagje lopen met niet al te veel kilometers, dus nemen bij een van de hotels onze intrek in. Met uitzicht op de heuvels, ach zou Ria dan toch hier haar inspiratie op hebben gedaan?

Geschreven door Naar-het-zuiden