Knallen en schoten. De hele nacht door horen we deze boven op de vallei, waar we echt een toplocatie hebben gekozen voor te overnachten. Jagers schieten op wild. Geen bos, een mooi stukje gras, achter een vallei met stenen.
De tent was snel opgezet, een scratchende vogel begeleide onze werkzaamheden.
Alsof we midden in de nacht in een spannende film van Hitchcock zaten hoorden we exact om 00:28 geknor.
In eerste instantie dachten we dat één van ons te weinig gegeten had en dat er een maag knorde. Maar dat hele kiloblik doperwten (met rijst, ja het is een gewaagde combinatie, maar culinair moet je je soms aanpassen) is er doorheen gegaan en dat kon het gewoonweg niet zijn. Een everzwijn moet onze tent gepasseerd zijn.
Dan lig je niet lekker in je tent. Komt ie nog terug met zijn vriendjes en in je verbeelding groeien de slagtanden tot Astrix en Obelisk grootte. Kortom: een hachelijk nachtje.
We zijn dan ook blij als het ochtendglorie het licht in de vallei geeft. We pakken vroeg in, ontbijten met een stokbrood van de vorige dag in het eerstkomende dorp en pakken de route op.
Vandaag een korte etappe. Voor 12 uur stoppen we en hebben er dan al 15 kilometer opzitten. Het plaatsje Chablis, een goede kleine camping bereikt ons. En voor het eerst is dit plaatsje druk, toeristisch en heeft een supermarkt. We checken in, zoeken de supermarkt op en doen een flesje met een Frans kaasje, die we gelijk in het park naast de camping consumeren. De was hangt al te drogen en zo gaan we nog een keer naar de super om wat voor vanavond te koken.

Geschreven door Naar-het-zuiden