We hadden zo'n instantzak met havermout voor vanochtend meegenomen vanuit het dal. Er was vandaag geen ontbijt inbegrepen. Met chocolade, zo lazen we op de zak. Zou toch lekker moeten zijn. Maar wat een gedrocht van een maaltijd, warme chocolademelk met een warme substantie die we beiden niet lekker vonden. Gelukkig vonden we in de tas nog ergens verdwaalde boterhammen.

Vanochtend werden we om 6 uur wakker. Andere pelgrims stonden te popelen om de straat op te gaan. Maakten veel kabaal. Kwestie van een gevalletje jammer. Dus wij ook maar vroeg op. Maar geen 6 uur, het zal een uurtje later zijn geweest.

De blauwbloed koninklijke weg is er niet meer. Alle blauwe kroontjes zijn weg, we volgen weer de gebruikelijke route aanduidingen. Het weer is goed, weliswaar bewolkt, maar juist om te lopen ideaal.

Een klein klimmetje, we zien de sneeuw al liggen. Gisteren vonden wij onze route magisch, het begint voor ons nu toch echt wel al te wennen. De uitzichten zijn prachtig, de natuur is hier mooi. Veel rendiermos, heide, lage bomen en struiken.

We passeren enkele rivieren zonder brug en komen bij het meer van Avsjøen. Daar is het gewoon een natte bende.
Er liggen planken en bielzen op het pad, maar die liggen veelal onder water. Tel daarbij op dat je door een modderbad moet waden, waar de 3 biggetjes een moord voor zouden doen. Het lijkt wel of de complete koeienstal van boer Geert hier haar jaarlijkse uitje heeft gehad, waarna er nog een roedel paarden door de smurrie hebben heen gegaloppeerd.
Limbodansend, over stenen springend, het natte graswad vermijdend, oei daar gaat een linkerschoen in het ruime sop, rechts opvangend door een struik met veel wortels. Waarna de rechter schoen door optrekkend water uit de graspollen alsnog nat worden.

Ik verval in herhaling, de omgeving is mooi, het pad niet. Struikel stenen, je moet continue naar beneden kijken waar je loopt en kukel je wel eens in een plas of modderbad. Om de omgeving op te nemen moet je echt stil staan.

Er zitten hier wel rendieren, maar ze laten zich niet zien. We zijn blij dat wij vandaag het eindpunt zien, Hagaseter Turisthytte. Het is een camping terrein, waar wij een kamer hebben geboekt. De tent laten we in de tas zitten.

Voor vanavond nemen we een instant maaltijd uit de tas uit het dal meegenomen. Ze zien er uit als brokken voor de hond, maar ze smaken pico bello.

Geschreven door Naar-het-zuiden