We hebben voor vandaag een pelgrimshuis geboekt. Voor 4 uur moeten we er zijn.
Even voor half vijf vanochtend vond de gemeente het belangrijk om te gaan snoeien, net naast ons hotel, pal voor een snelweg.
Daar we in ieder geval op tijd bij ons slaapadres voor vandaag willen komen, gaan we vroeg weg. We zijn tenslotte al wakker door dat gemaai.
Het is droog, de zon komt door en het eerste stuk van de route is saai. Industrie, een drukke weg en weinig sprankelende dingen, die leuk zijn om te zien. Maar dan.
Dan komen de heuvels weer, geen grote klimmen, maar veel bossen en dan moet het mooiste dorp van Noord Spanje nog komen.
Heel veel fruitbomen, citroenen als sinaasappels en de mandarijnen kleuren nog groen. Even laten hangen nog.
Het mooiste dorp, Santillana del Mar komt er aan. Een middeleeuws dorp, met kasseien en van die moeilijk loopbare klinkers. Het dorp moet volgens het boekje een oase van mooie bloemen zijn. Die zijn er wel, enkel een oase is wat groots uitgedrukt. Er hangen wat bloembakken. Heel veel horeca, hotels, restaurants, chalets en leuke tentjes. Volendam en Valkenburg zijn er niets bij. Mooi is het wel veel oude gebouwen. De toeristen weten het goed te vinden.
Onze route gaat nu over wat heuvels met af en toe een optrekkende flard mist. Het zonnetje doet goed zijn werk.
We komen aan in Cobreces. Een dorp van niets, maar wel met een slaapzaal, waar we overnachten. We krijgen een dekbed, de rugzak moet in een vuilniszak (lekker handig als je er wat uit wilt pakken, dat werkt echt niet. Ach als dat het enige is). Het dorp belooft qua avondeten niet spectaculair te worden. De enige tent is een hamburgeria, die dicht is en een mini markt die om 6 uur open gaat. We trekken hier nog gauw een van de laatste stokbroden weg en wat kaas. Dat wordt culinair genieten. Met een bijpassende tomaat moet dit toch wel gaan lukken.

Geschreven door Naar-het-zuiden