Onstuimig, ja, dat wordt het weer vandaag.
Vannacht heeft het geregend. Rond 1 uur vanmiddag wordt een plensbui verwacht. Nou, de regenjassen maar paraat houden.
Na een ontbijt met brood, cake en een muffin toe worden we uitgezwaaid door de eigenaar.
Gisteren zagen we dat onze route een variant heeft die 9 kilometer korter is. De meeste pelgrims nemen deze. Goed, je loopt dan niet echt de laatste 100 kilometer, maar eigenlijk de laatste 91 kilometer. Wij kiezen hier niet voor. We gaan voor de 100. Voordeel is dat deze etappe heerlijk rustig is. Een regenboog heet ons welkom op de route.
Door de bossen gaan we. Ergens horen we versterkt klankschalen door het bos klinken. Je wordt er bijna zen van. De lucht kleurt de hele dag donker, maar het blijft droog.
Het is gevarieerd, dan een soort bloeiende brem, heide en dan weer bossen. Dan doemt er een enorm rotsplateau op. Glibberige stenen en weide dat met leistenen is gemarkeerd. De dorpjes die we doorkomen zijn meer losse huizen. Horeca is er amper op de route. En bankjes waar je even kunt zitten evenmin.
De lunch wordt geserveerd in een bushokje, de praktisch enige plek om te zitten. Er komt geen bus voorbij. Het baguetje smaakt er niet minder om.
We eindigen in Sobrado dos Monxes, waar nog een oud klooster staat (uit het jaar 952) waar nog monniken rondlopen. Je kan hier nog overnachten, echter wij kiezen voor een hotel dat tegenover het klooster ligt. Een monnik zet nog wel een stempel in ons pelgrimspaspoort.

Geschreven door Naar-het-zuiden