Geen grijze wolken vandaag. Een flauw zonnetje doemt op.
We starten vanochtend met een protest vlakbij een plein, dichtbij ons. Acht dolle dames in witte jassen zingen, trommelen en er komt zelfs een megafoon tevoorschijn. Waar ze tegen zijn, weten wij niet. Met passie en vol overgave roepen zij nu leuzen. Het zingen was leuker. Wij drinken onze koffie op en verlaten Aviles.
Het wordt een dag met veel heuvels. We zien vandaag weinig pelgrims. Alleen de drie Duitse dames, aan het einde van de dag, waar we een glimp van zien. En twee voorlopers, die we tijdens onze route al snel niet meer zien.
De route is zeker leuker dan gisteren. Niet in de eerste plaats door het betere weer, maar ook door wat we zien. Een boomtomaat, leuk hoor. We zitten dichtbij een luchthaven en de vliegtuigen dalen pal over het dal waar we in lopen.
Af en toe moeten we langs een autoweg, maar er is gelukkig weinig verkeer. Een glibberig pad, er is veel variatie in de tocht.
Net op het moment dat we de drie Duitse dames zien, nemen wij een variant van de route, iets langer, maar wel zo leuk langs de kust. De dames gaan de heuvels in, wij dus langs de kust.
We komen uit in San Esteban, een haven plaats. Alle bomen zijn met borduurwerk ingepakt. Alsof de zus van Karin Bloemen hier woont. Het is er gezellig met veel terrassen en gekleurde huizen en nu dus ook gekleurde bomen. De kade lopen we af tot aan het (stenen) strand waar de Spanjaarden liggen.
Dan een trap naar de maan (zo lijkt het), de heuvel op. Er komt geen einde aan de trap, uiteindelijk staan we boven een klif, waar we een prachtig uitzicht hebben over de baai. We volgen het pad van de Senda Costa en hebben veel uitzichten bij miradors. Vooral de mirador de la Atalanta is bijzonder mooi. Het is geen verkeerde keuze om vandaag wat extra te lopen. In Muros de Nalon stoppen we vandaag. Hier hebben we een hotel geboekt.

Geschreven door Naar-het-zuiden