Het voordeel van een hotel is dat je er een ontbijt bij krijgt. Heerlijk allerlei nieuwe dingen proberen. De maestro zag aan het eind van het buffet een klein schnaps glaasje staan met gele limoncello.
Lekker. Doen we. Proberen we eens een keertje bij het ontbijt. Bleek het een gembershot te zijn.
Het werd snel mijn kant opgeschoven na een zuur gezicht. Ach, het zal wel ergens goed voor zijn, ontstekingsremmend of zo iets. De eitjes waren weer van goede kwaliteit.

Het is een heerlijke zomer dag vandaag, het zonnetje schijnt en het wordt vandaag een graad of 25.

De eerste 15 kilometer hoeven we niet te klimmen. We lopen langs de rivier, waar veel (vlieg)vissers tot hun romp in het water staan. Veel aardappelen en graan langs de akkers.

Vlakbij Jørundgard is een filmset gebouwd voor de film Kristen Lavransdatter. De film hebben wij nooit gezien, maar het is wel leuk om door een opgebouwd dorp te lopen met een nostalgische setting. Je kunt hier ook overnachten, het is enkel nog wat vroeg om te stoppen.

Niet veel later zien wij bij een kerkje een beeld van Kristen Lavransdatter. Leuk voor een kiekje en we gaan weer door.

Dan volgt een klim naar Høgste. Pittig te doen en het uitzicht is prachtig. Soms heb je je 7 mijls laarzen nodig om je stappen te zetten. Waterriviertjes, enge trappetjes en de gebruikelijke prut paden. Maar wat een uitzicht continue. Ook een schitterende waterval dendert ons voorbij.

Nog een klim naar zo'n 500 meter en dan zakken we af naar Volheim. Hier zit een camping, dat door een Nederlands stel gerund wordt. Bij binnenkomst krijgen we koffie of thee. Leuke ontvangst.

Voor vanavond hebben we een cabin gehuurd. En als wij naar onze cabin lopen zien wij Bregje, de Nederlandse pelgrim, naast ons zitten. Zo blijf je elkaar toch iedere keer weer ontmoeten.

Geschreven door Naar-het-zuiden