Vroege vogels. Geen kraaiende haan, geen blaffende honden. Nee, gewoon pelgrims die om half zeven 's ochtends al lopen te stommelen.
Deuren die heen en weer gaan, schuivende stoelen, een waterreservoir dat stroomt. Volgens ons gaat alle douchewater stroom van het hele hotel door onze badkamer heen, zo'n herrie maakt het.
Als we naar buiten kijken zien we de rugzakkers om even voor zeven uur al lopen. Met lichtjes op hun hoofd. Je ziet geen snars, maar kennelijk is de drift om te gaan lopen groot. Knettergek zijn ze, je ziet geen snars.
We gaan er ook maar uit, we zijn tenslotte wakker geworden. Tot onze verbazing zit de ontbijtzaal al vol en de gang naar de receptie staat vol met koffers en beauty cases. Het merendeel laat hun koffers naar de volgende bestemming doorreizen. Lopen doen ze enkel met een rugzakje waar waarschijnlijk 1 tampon in zit. Daar komen ze de dag wel mee door.
Verrassend genoeg hebben ze mega croissants, gesuikerd en eerlijk gezegd tegenvallend qua smaak.
Maargoed, het is fris vanochtend, 14 graden. Het wordt 30 graden vanmiddag.
De dames met de 1-tampon tasjes huppelen ons voorbij, rennen als een bezetene door het dal en zien amper de schoonheid van de omgeving. Later komen we ze bij het eerste barretje weer tegen.
Nigreira heeft nog een mooie kantelen muur. Het bos gaan we in, de optrekkende mist in combinatie met de opkomende zon is fantastisch.
Wel veel heuvels vandaag. In de middag wordt het pittig warm en zeker als je moet klimmen. Qua drukte op het pad is het te vergelijken met een tocht van het Pieterpad op een mooie zomerse zondag. Je hebt wel mensen voor je, maar gelukkig niet meer die aantallen van de laatste 100 naar Santiago.
Na een laatste pittige klim hebben we uitzicht op een meer, waar de route naar Finistererre niet heen gaat. Wij eindigen in Mazaricos, circa 40 kilometer voor Finistererre. Deze laatste 40 kilometer willen we doen in 2 dagen. Het moet natuurlijk wel leuk blijven.

Geschreven door Naar-het-zuiden