Ik weet niet hoe het kan, maar vanochtend zat er een stokpaardje in de rugzak. We sliepen vannacht bij een paardenmanegepelgrimshuisvestingdingetje.
We zijn de laatste die vertrekken. Het ontbijt werd geserveerd om half 8, dit keer maakten wij zelf onze boterhammen, het was geen all inclusief arrangement. Een internationaal gezelschap sliep tussen de paarden (USA, Duitsland, Australië en wij NL). Een prachtige zonnige dag vandaag.

Eerst een stukje grindweg, daarna de bossen in. Het loopt lekker in de bossen. Onderweg nog mooie uitzichten op het dal. Een bouwkeet midden in het bos staat er. Je mag hier even zitten. Wij hadden nog wel een koffie apparaat of verkoop van lekkere dingen verwacht, maar dat valt wat tegen. De verkoop langs de deuren is er in Noorwegen nergens. Je kunt nergens je geld kwijt. Goed, we gaan ook maar even zitten bij de bouwkeet en in plaats van lunchen schaften we hier maar.

Ergens krijgen we een keuze voorgesteld op de route; of we mogen de bergen in of we mogen langs een kabbelende rivier. We hebben de laatste tijd al genoeg geklommen, dus besluiten we lekker langs de rivier te nemen. De schoenen zijn al uit, Boney M klinkt al met the rivers of Babylon en voordat we het weten is het pootje baden al begonnen. Wel fris, maar lekker.

Onderweg groeien de frambozen in de bossen welig. We eten er zeker een pond de man van en genieten er goed van. Daarna komen de rode aalbessen eraan en zo hebben we genoeg fruitmomenten.

Het laatste stukje is wat vervelend, langs een wat drukke autoweg. Die moeten wij wel nemen om bij ons overnachtingsadres te komen. We hebben een herberg geboekt voor vanavond, waar de Duitsers en Australiër ook al zijn. Wij hebben, zoals het er nu uitziet, een huis voor onszelf. Wel met een bijl voor de deur. We hopen deze nacht te overleven. Het blijft altijd spannend met ons.

Geschreven door Naar-het-zuiden