Zelfs om half een s nachts is het nog licht. Een zonnegloed schemert. Goede gordijnen hadden we vandaag niet.

Na ons ontbijt met een reuzen ei vertrekken we. We zijn snel op de route, vandaag weer een hele dag zon. We willen vandaag iets minder kilometers maken, zeker gezien de warmte. Het wordt een graad of 23.

Het is een gevarieerde tocht. Eerst door bossen met vele smekpaadjes. Het heeft natuurlijk hier al veel geregend en we lopen door smurrie, zeker als je vlakbij de kabbelende beekjes bent.

Zeker ook de vele landerijen zijn er opeens. Iedereen heeft hier houten huizen. De locale gamma heeft waarschijnlijk regelmatig de rode monodek in de aanbieding. De huizen kleuren praktisch allemaal rood.

In de tuin zitten de Noren niet. Met dit zonnetje zitten ze liever binnen. En als ze dan buiten komen zoeven ze bijna allemaal met elektrische auto's voorbij.

Ja, daar is weer een mooi vergezicht over een fjord en gaan we de bossen weer in.

We passeren een provincie grens, moeten even een klein stukje langs een drukke weg lopen en een kibbelend hondje komt achter ons aan.

Als ik in een dorp wat boodschappen haal, terwijl de maestro op de rugzakken wacht, wordt hij overvallen door een stoppende auto pal voor hem. In het Noors wordt wat gemompeld en er wordt een chocolade ijsje in zijn handen gedrukt. En weg is de auto weer.

Bij Jevenaker, voor de kerk, staat een self servicepunt voor het plaatsen van een stempel in het pelgrimspaspoort. Hier staat ook weer een aftelpuntpaal van hoever het nog naar Trondheim is.

Wij stempelen en zetten de laatste kilometers in naar Slovika, een prachtig punt aan een fjord, waar een camping zit.

De benen hangen al in het water en de tent is al opgezet. Een culinaire pasta maaltijd staat al in de dampende pannen te wachten.

Geschreven door Naar-het-zuiden