Gisteravond hoorde we nog lang “Charlie baby”, “ Charlie baby”, door het huis. De B en B dame had het niet tegen haar man, maar tegen haar hond. Ze zeult door het huis met een zak hondenbrokjes. Charlie luistert voor geen meter en staat te krabben aan onze deur. Ik zie ook dat de B en B dame een ander kleding setje heeft aangetrokken. Ze is overduidelijk niet de typisch zorgende B en B dame die we gewend zijn. De volgende ochtend tref ik een wat ontredderde Duitse toeriste in de hal aan. Waar is de B en B mevrouw en waar blijft het ontbijt? Marc en ik hadden gisteren al wel door dat we niet op een ontbijtje hoefde te rekenen. Deze B en B dame maakt geen ontbijtjes. Terwijl ik dit de Duitse toeriste probeer uit te liggen, zie ik de huishoudster ( die hebben B en B’s normaal gesproken ook niet) en zij geeft aan dat mevrouw nog ligt te slapen . Van mensen in Vancouver horen wij dat veel rijke chinezen hier voet aan de grond proberen te krijgen en een huis kopen voor hun vrouw ( die zich dan ook hier moet vestigen ) zodat ze geld naar Canada toe kunnen sluizen. Aha dat maakt het wat meer begrijpelijk. De grond en huizen zijn hier ontzettend prijzig. Huis waar wij verblijven moet miljoenen hebben gekost. Met een prinsesje als eigenaar. Wij gaan de stad verkennen. Het is een geweldig leuke stad. We slenteren rond en om 16.00 uur hebben we afgesproken met Manny en Vanessa. Het stel dat we ontmoet hebben bij Corbet Lake ( met de bordercollies). Het zijn echt super aardige mensen. We hebben een ontzettend leuke avond. Gek ook dat je een afspraak hebt in een stad waarin je eigenlijk niemand kent. Morgen onze huurauto ophalen. Gaan we naar Victoria op Vancouver Island.

Geschreven door Marc-en-jeannettes.reisdagboek