Marc mag een stapel pannekoeken veroberen met stroop, slagroom en spek. We ontbijten om de hoek van ons hotel. Wat betreft eten lijkt Canada op Amerika. Mega porties en vet. Veel gevulde Canadezen, die na het eten, het restant mee nemen in een doos. Wat moet je in hemelsnaam met een koude biefstuk of koude frieten ? Het is maar goed dat we iedere dag fietsen, want anders groei je iedere dag een beetje, in de breedte.
Het is vandaag bewolkt en fris. We verlaten de prachtige Glacier Parkway die we tot nu toe gefietst hebben. We fietsen nu eerst 100km naar het westen en dan weer naar het zuiden over de highway 5. Al snel zien we een Elk(=Wapiti = soort Edelhert) in de bosjes ( Rudolph!!). Wat een gaaf beest, groot en hij kijkt recht in de camera van Marc ( zie foto). Na de wolf en de muis kunnen we nu ook een Elk afstrepen.
De route is pittig wat betreft verkeer. Op deze weg mag het verkeer 100km/h rijden en dat raast je dan voorbij ( wij rijden op de vluchtstrook).
We passeren de grens tussen Alberta en British Columbia en dat is ook een tijdslijn en ineens is het een uur vroeger. Om drie uur in de middag hebben we 120 km gefietst en zijn we in het slaperige stadje: valemount. We slapen in een soort van horror B en B, dat als thema gevangenis heeft. Nou dan weet je het wel: gevangenis klinkt niet gezellig, is het ook niet. Wisten we van te voren er was niet zoveel keus.
De nieuwe fietsen eisen,wat betreft achterwerk hun tol. Zitten lukt nog net, maar het achterwerk heeft het met deze zadels zwaar te verduren. De sudocreme maakt overuren. Ik wil er niet veel over zeggen, maar ik hoop dat het ooit nog goed komt.

Geschreven door Marc-en-jeannettes.reisdagboek