Vanochtend om vijf voor negen staat
taxi “ Toon” voor de deur van ons
motel. Toon is Marty, met een enorm oude witte bak ( zie foto) met supervering. Marty is de neef van iemand van het taxibedrijf dat Marc gisteren gebeld heeft. Marty is een wat typische man: hij heeft een haarbandje in en hij mist wat essentiële onderdelen van zijn gebit. Met name ontbreekt het hem aan een aantal boven en ondertanden. Tijdens de rit blijkt dat Marty een zwaar leven heeft gehad. Het tv-programma “taxi” laat passagiers hun verhaal vertellen, vandaag is het andersom. Marty is dakloos geweest, en wij vermoeden ook aan de drugs gezien alle ellende op zijn armen en waarschijnlijk ook het uitvallen van zijn tanden. Ach je moet een gegeven vervoer niet in de bek kijken ....
Terwijl we rijden naar Abbotsford ( de plaats waar Marty ons afzet) zie ik vanuit de auto de bosbranden. Best heftig. Blijkbaar zijn deze branden er ieder jaar.
We betalen Marty, zwaaien hem uit en wij vertrekken op de fiets richting Surrey, nog 50 km. Surrey is een voorstad van Vancouver en in Surrey stappen we op de de skytrain naar Vancouver. 10 km voor Surrey krijgt Marc zijn derde lekke band van deze vakantie.
De B en B waar we slapen ligt in een chique wijk. De eigenaresse van de B en B is een excentrieke Chinese dame. Het is enorme kitsch villa van binnen , een soort van Imca Marina inrichting: goud, marmer, alles glimt en blinkt. De B en B dame heeft een eenjarige hond, Charlie, die als hobby heeft om je continue te bespringen. De Chinese dame loopt achter Charlie aan met een zak brokjes om hem in toom te houden.
Onze fietstocht zit erop!!!! Bijna 1400 km gefietst!! De fietsen heeft Marc afgelopen week al op de Canadese marktplaats (spreek hier uit Kaijiejie) gezet.
Vancouver heeft als eerste indruk dat het een gave stad is. On Canadees, net als dat New York on-Amerikaans is.

Geschreven door Marc-en-jeannettes.reisdagboek