Canada, Thompson-Nicola Regional District

Vandaag was een horrordag. Dit nooit meer. Er is een hitte waarschuwing, het wordt vandaag 37 graden. Weer om lekker te poedelen aan een meertje. Wij mogen strarten met 55 kilometer alleen maar stijgen. Soms denk je dat de weg even recht is, maar kom je desondanks niet vooruit. Het lijkt alsof er iemand achterop je bagagedrager is gesprongen. Oftewel: vals plat, omhoog. Geen schaduw te bekennen. Klimmen, klimmen, voor het eerst denk ik, dit is te zot voor woorden. Ik klim met 8 kilometers per uur, harder gaat niet. Reken maar uit hoe lang je dan doet over 55 km. We moeten er vandaag 110. We hebben 7 liter water meegenomen, zal niet genoeg zijn. Bij een parkeerplaats vraagt Marc aan een vrachtwagenchauffeur of hij water voor ons heeft; we krijgen allebei een blikje Spa rood en Marc kan twee bidons vullen. Wat een sloebers zijn we en wat mega aardig van de trucker. Dan gaat de weg eindelijk naar beneden: Hoera!! Ik juich te vroeg, want na een korte daling, zie ik wederom een steile, lange helling opdoemen en de moed zakt ons in de schoenen. We hebben vanavond een bijzondere overnachting. Heeft Marc gevonden via Googlemaps , een soort van lodge voor vissers. Dat is het enige wat er aan overnachting mogelijk is. Tijdens het klimmen vertelt Marc terloops dat de lodge heeft aangeven dat we er uiterlijk om 18.00 moeten zijn voor het avondeten. Ik voel meteen druk: eten we willen we toch en ik ben de traagste van ons twee. Vijf voor zes komen we aan. Op een super idyllische plek. Met schattige houten huisjes aan een meertje. Onze buren, huisje naast ons, zijn superaardig en komen uit Vancouver. Zij raden ons echt af morgen de weg te fietsen die we hebben uitgezocht. Ook de dame van de logde geeft aan dat we dit niet moeten doen. We beramen een alternatief .

Geschreven door Marc-en-jeannettes.reisdagboek

7 aug 2018Van Salmon Arm naar Kelowna (120km)

9 aug 2018Van Lake Corbet naar Lytton 130 km waarvan 100 met een truck

Al 7 reacties bij dit reisverslag

Lieverds, ik kan maar 1 ding denken als ik dit lees: wat doen jullie jezelf aan. Het lijkt wel een trainingskamp voor doorzettingsvermogen, wilskracht, uithoudingsvermogen en 'hoe voorkom ik dat ik gek word'-cursus. En die doorstaan jullie ook nog glansrijk! Wat mij betreft mogen jullie een paar dagen met OV of taxi hoor naar de volgende bestemming. Diepe buiging voor jullie!
Jacqueline 2018-08-09 09:26:24

Als jullie dit van te voren had gweten, waren jullie er niet aan begonnen,( maar dat is praat achteraf) wat een afzien is dit. Je hebt gelukkig nog aardige chauffeurs, gelukkig maar, harstikke fijn. We zijn benieuwd wat de alternatieve route zal opleveren/zijn. De omgeving is wederom weer erg mooi. Wij wensen jullie heel veel sterkte, en geluk de komende dagen. Groeten van Jeanne en Eef.
Jeanne en Eef 2018-08-09 09:43:46

Nog steeds geen beren?
Maarten 2018-08-09 09:54:20

Bikkels
Bo&Mikki 2018-08-09 10:16:04

Petje af. Okay, doe het petje maar weer snel op met dit weer. Nog geen kramp gehad? Mijn grootste vijand. Het dagboek heeft een mooie opbouw jeannette. Wordt er naar een climax toegewerkt? 😀
Robert 2018-08-09 11:02:43

Ohhh lieve mensen, idd horror en begin mij zorgen te maken... Hoe lang houden jullie dit vol? Jullie hebben je al zo bewezen misschien even een rust dag en de bike in de bus ???? Zal wel niet in jullie woordenboek voorkomen maar misschien is het even verstandig om het lijf een dag rust te gunnen ???? Heel veel sterkte toppers, XX
Els 2018-08-09 11:55:54

Aangrijpende verhalen en zwaar om te lezen. Bij het lezen komen er allerlei gedachten bij je op die het zwaar maken en een vorm van medelijden naar boven brengen hoe zwaar jullie het hebben en dan wetende dat het ook nog “vrije” keus is om al die ontberingen te doorstaan! chapeau
Theo 2018-08-09 13:07:28