Vandaag een hele mooie route gefietst . Het landschap is zo indrukwekkend. Je bent helemaal omgeven door bergen en denkt “ waar is de uitgang”? Onderweg worden we vergezeld door een zogenoemde klapvlinder ( geen idee hoe hij echt heet maar hij maakt een klappend geluid) . Het is zo prachtig, dalen, stijgen het ging allemaal ontzettend goed. Zo goed dat we om 14.00 uur al op onze eindbestemming zijn. En wat voor bestemming: een beetje een desolate plek. In de verre omtrek is er niets dat op een gebouw lijkt. Daarom hadden we geen keus dan hier te overnachten. Dit is een motel met wegrestaurant, pub en pompstation. Oef das even slikken na onze geweldige accomodatie gisteren. Aangezien de kamer niet klaar is, gaan we maar naar de pub. Hier heb je alleen toegang toe wanneer je haar over je schouders valt, je buik over je broekriem hangt ( navel naar beneden) en je moet van een schraal biertje houden. Ohhh gezellig ( maar ja je hebt wel wat om over te bloggen). Voor de verandering drink ik weer eens een liter cola. Voor de avond kunnen we kiezen om te eten in de pub, waar je je eten zelf moet bakken. Of het wegrestaurant met een menukaart zo groot als een tijdschrift.
We gaan eerst maar even douchen. Kraan in de bad/douche spuit alle kanten op. Ach met een beetje fantasie lijkt het een whirlpool. Morgen fietsen we naar de Columbia Icefield. Daar zijn 8 gletsjers. Daarom maar 50 km zodat we tijd hebben om de gletsjers te bekijken.

PS: er is hier geen bereik, alleen wifi via satelliet met een zeer trage verbinding. Dus foto’s volgen morgen.

Geschreven door Marc-en-jeannettes.reisdagboek