Vanochtend om half negen vertrokken richting de Pools/Russische grens. Het weer is prima. Rond kwart over 9 zijn we bij de grens. Er staan allerlei auto's in de rij te wachten. We rijden ze voorbij, we hadden in fietsboekjes gelezen dat we ze voorbij konden rijen. We zien in de verte meedere douane hokjes. Bij de eerste kijkt Marc door het hok naar binnen. Daar zit een in een zwart uniform geklede vrouw met donker haar, gitzwarte wenkbrauwen en enorme paarse nagels. Bits wijst ze Marc terecht, dat ie bij de auto's moet gaan staan. Je moet haar niet boos maken. Na een paar minuten komt Eucalypta naar buiten. Ze haalt bij ons en een paar wachtende de paspoorten op. Na een paar minuten komt ze terug. We moeten een fietstas open maken. Ze kijkt in de tas zonder deze aan te raken. Dan moeten we ook de andere tas open maken. Wat een onzin. Wanneer ik een Kalashnikov meeneeem leg ik hem in ieder geval niet bovenop, Eucalypta. We mogen verder rijden. We komen weer bij een slagboom ( vorige bleek Poolse te zijn). We mogen door rijden. Dan weer een hok met wederom een geüniformeerde dame. Er kan geen lachje van af, wat een chagrijnigheid. Ze worden vast geselecteerd op hun norse blik. Dit duurt langer, paspoorten worden ingenomen. Ze gaat bellen: " heeft van den Born nog boetes openstaan "? Enfin na de nodige stempels mogen we door, pfff Where inn!!! We rijden op een soort N weg naar Kallingrad. De weg is prima, onderweg ziet het er best armoedig uit. Kallingrad is vreselijk, echt je gaat er vrolijk in en je komt er depressief weer uit ( zie de foto's ). De weg en het landschap daarna zijn mooi. We hebben een geweldig hotel aan zee, met een mooie boulevard en gaan nu heerlijk eten. We waren hier trouwens al over kwart over 2. Niemand spreekt Engels, lang leven Google translate. Morgen naar Litouwen.

Geschreven door Marc-en-jeannettes.reisdagboek