Vandaag een extreem lange etappe gelopen, wel met een heel lange pauze.
Was niet de bedoeling maar pakte zo uit.

's Ochtends eerst nog uitgebreid ontbeten met de twee Duitse vrouwen. Zij hebben brood, ik boter, er is nog jam over van de pannenkoeken van gisteravond, ik heb nog sap en een yoghurtje. Helemaal goed.

Ik vertrek dus niet vroeg. De tocht gaat weer veel door eucalyptusbossen. Altijd goed voor de schaduw. Onderweg raak ik ook van mijn tweede stok de punt kwijt. Toch wel slecht dat die dingen zo makkelijk losraken.

Volgens de gids zijn er vanaf 20 kilometer voor Santiago geen herbergen meer tot Monte do Gozo, dat is net buiten de stad. Vreemd. Ik loop 36 kilometer en plof dan op een terras neer bij een hotel.
Volgens de barman kan ik daar voor 35 euro een kamer krijgen als ik contant betaal. Normale prijs is 45 euro. Dat heb ik net nog dus dat lijkt me een prima deal. Ondertussen zit ik aan een heerlijk vers vegetarisch broodje en een flinke bier. Als die op zijn en ik naar de kamer wil, is de kamer ineens niet meer beschikbaar. Hm, dat valt tegen. Waarschijnlijk ondertussen voor de volle prijs kunnen verhuren. Dan maar verder.

Ik zie inderdaad geen herbergen verder. De route lijkt niet aantrekkelijk. Eerst om het vliegveld van Santiago heen, daarna lange rechte stukken. Dat vliegveld valt reuze mee. Je loopt door het bos en eens per kwartier vertrekt of daalt er een vliegtuig. Daarna wordt het erg saai.

Het is acht uur geweest als ik eindelijk aankom bij hostel Albergue de Monte do Gozo. Een belevenis op zich. Lijkt nog het meest op een stel legerbarakken. Bijna dertig stuks. Een compleet dorp.

Ik strijk eerst in de keuken neer want heb nog een belegd stuk brood over en wat fruit. Daar zit onder meer een Fransman die helemaal lyrisch wordt als hij hoort dat ik ook de weg van Vezelay heb gelopen. Hij heeft een Santiago taart gekocht voor de laatste avond. Soort amandelcake met een zwaard van de ridders van Santiago erop in poedersuiker. Ik krijg een extra groot stuk. Dat sla ik niet af. Dan wordt het echt tijd voor de douche. Het is al half tien ondertussen. Morgen wil ik op tijd in de stad zijn, voor het erg druk wordt.

Geschreven door Elly.op.reis