Wordt wakker van een buurman die wel heel erg ligt te zagen. Ik draai me nog even om maar slapen lukt niet meer. Tegen half zes geef ik het op en ga er uit. Buurman een por gegeven in de hoop dat de rest er nog baat bij zou hebben maar helaas, als ik terug kom uit de badkamer ligt hij weer te zagen.

Ik pak mijn spullen bij elkaar en ga naar de eetkamer, kan ik ze inpakken met het licht aan zonder anderen te storen.

Tegen kwart over zes sta ik buiten maar ga direct bij de buren weer naar binnen. Een bar die al open is, daar moet ik van profiteren. Een wijs besluit, de eerstvolgende gelegenheid is pas 11 kilometer verder.

Het is zoals verwacht een stuk drukker na Sarria. Veel mensen starten daar, net genoeg kilometers om de Compostela te krijgen. Maar ik zie in verhouding niet meer mensen zonder rugzak. Al blijft het verbazend dat mensen met een flinke fles water in een touwrugzakje lopen. Niet bepaald comfortabel. Geen vrouwen op hakken gezien zoals wel wordt beweerd dat ze er lopen. Wellicht starten die later.

Na Portomarín, waar de etappe van vandaag eindigt, wordt het eerst heel rustig. Pas als ik een plek heb gevonden waar ik mijn lunch kan eten, komen er andere pelgrims langslopen.

Ik wou nog wel even doorgaan maar het begint weer te regenen, het moment om te stoppen. Gonzar dus het eindpunt vandaag. Een Galicische gemeentelijke herberg uitproberen. Die zijn allemaal hetzelfde volgens de gids. En ze hebben allemaal een wasmachine en de meeste ook een droger. Dat klopt. Er staan al mensen te wachten. Ik vraag of iemand wil delen. Dat kost even moeite want hoe leg je dat uit aan een Spanjaard die geen woord over de grens spreekt. Een andere pelgrim die een beetje Spaans spreekt, helpt met vertalen.

Ik heb weinig pauze gehad vandaag en dat helpt, de herberg begint pas vol te lopen als ik al op de was zit te wachten.
Lekker om ook het fleecejack en de zijden lakenzak weer eens goed schoon te hebben.

Daarna naar de bar/restaurant naast de herberg. Lust wel wat. De Amerikanen naast me zijn al aan het eten. Die hebben de hele dag gelopen zonder iets te eten. Niet echt gezond. En dat ook nog met zere voeten vol blaren.

Het eind begint nu echt te naderen. Ben vandaag de 100 kilometerpaal gepasseerd, al was het niet echt te zien. De meeste afstanden zijn van de palen verdwenen.

Ik kom eerder aan dan gedacht, misschien ga ik toch nog naar de kust en met de bus terug. Heb nog tot zondag eind van de middag voor de trein terug vertrekt.

Geschreven door Elly.op.reis