Het ontbijt op camping Labalade is echt Nederlands. Lekker brood, alles er op en er aan en compleet met een gekookt eitje. Heerlijk. Daar kun je wel een paar uur op lopen.

Vanavond slapen we weer op een camping, dan in een trekkershut. Waarschijnlijk zijn er weinig gasten en is er daarom weinig te koop. Ook geen dorp in de buurt. In het laatste dorp voor de camping is een eetcafé, goed moment voor een uitgebreide lunch, kan de avondmaaltijd simpel blijven. Dat had ik gedacht. Mooi niet, het is net 2 uur geweest en dus geen lunchtijd meer. Een biertje kan ik krijgen. Het hele café is in Afrikaanse stijl ingericht en de kok is echt Afrikaans, een dikke vrouw in prachtig gekleurde kleding en dito hoofdtooi zit buiten uit te puffen. Jammer, was vast een lekker maaltje geworden.

Camping au Pont Dognon is nog maar kort van eigenaar gewisseld. Voorheen was deze pas in juni open. De eigenaar heeft inderdaad alleen een paar blikjes drinken in zijn winkel. Maar zijn vrouw moet nog boodschappen doen en kan wel wat voor ons meenemen. Als we het niet erg vinden dat ze pas om 7 uur terug is. Geen enkel probleem natuurlijk.
Hij probeert ook nog de schoenmaker in Limoges te bellen die me al aangeraden was. Blijkt familie van een goede vriend van hem. Helaas krijgt hij hem ook niet te pakken. Hm, maar zien dan morgen. Als we morgen vertrekken, niet over de weg lopen hoor. Er loopt een mooie route vanaf de camping naar de brug, geeft hij nog mee.

Zijn vrouw komt terug met vers brood, het aanbevolen blik couscous met kip (veel goedkoper dan de magnetronvariant) en nog wat drinken. Hardstikke fijn.
We hebben inderdaad de hele camping voor ons alleen. Heerlijk in het zonnetje zitten lezen en na het eten vast even bij de rivier gekeken en naar de brug gewandeld.

Geschreven door Elly.op.reis