Lekker geslapen maar al vroeg wakker. Iets voor zessen op pad, met al yoghurt en sap op.

Ik neem in het donker iets te vroeg de alternatieve weg. Het blijkt een andere weg terug de berg op. Markering is hier stuk minder duidelijk, in het donker al helemaal voor mij.

De route gaat langs en soms ver onder een snelweg door met hoge viaducten. Maar ook langs de Valcarce, een vriendelijk stroompje dat regelmatig het verkeerslawaai overstemd.

Na een paar kilometer is er een wegrestaurant. Maar om er te komen moet je de grote weg over en tussen de vrachtwagens door. Ik loop nog even verder en neem mijn eerste koffie met een croissant in La Portela de Valcarce. Tweede koffie met chocoladebroodje in Las Herrerías de Valcarce. Toch wat weinig gegeten gisteravond.

Het is eerst nog fris. Pas als de klim richting O Cebreiro echt begint, wordt het al snel heet. Eenmaal boven blijven we eerst op die hoogte. Het dorp O Cebreiro staat bekend om zijn rietgedekte huizen zoals die er lang geleden door de Kelten zijn gebouwd. Denk aan de Hobbit-huizen van Tolkien. Het is er vreselijk druk met horden toeristen. Ik vond het toch al te vroeg om te stoppen dus ga door.

De hele dag loop ik door de bergen. Heel fraai. Soms weer een stukje naar beneden maar ik eindig op 1.334 meter voorbij Padornelo na een laatste lastige klim. Prachtig punt waar je alle kanten kunt uitkijken. Ondertussen zijn we in Galicië beland, de meest westelijke provincie van Spanje met een enigszins vergelijkbaar klimaat als in Nederland. Ik heb van meerdere pelgrims gehoord dat ze er flink natgeregend zijn.

Verbaas me over de vele pelgrims die nog uren na mij aankomen. Iets drinken op het terras en om zes uur nog vrolijk doorlopen naar een volgende herberg.
Had ik ook beter kunnen doen, denk ik, als ik het diner zie. Lijkt nog het meest op een stuk vlees dat ik in de snert doe, hamschijf, maar is waarschijnlijk van boven aan de poot met een stuk bot eraan. Geen succes wat mij betreft.

Geschreven door Elly.op.reis