Word weer midden in de nacht wakker en het lukt pas tegen de ochtend om in te slapen. Geen ramp want van de vrijwilliger in Roquefort hoorde ik dat er een Decathlon bijna op de route ligt. Kan ik mooi een petje scoren. Die is toch pas om negen uur open.

Ik vertrek om een uur of acht, ga langs de bakker in het centrum. Daar wordt een soort markt opgebouwd. Gezellige boel wel. Dan het centrum uit richting het grote winkelcentrum. Ben nog te vroeg. Bazin komt met een kop koffie en een peuk naar buiten en vertelt iedereen dat de winkel over 10 minuten open gaat.
Ik loop gelijk naar de info als ik erin mag, vragen waar ik petten kan vinden. Vind dezelfde als ik heb laten liggen voor twee euro. Gelijk ook maar een lichtgewicht zonnehoedje meegenomen.

Niet veel later zie ik de drie Vlamingen en een Hollander van de refuge van vannacht lopen. Als het goed is, moet er koffie zijn in het dorp waar we bijna zijn. Dat klopt en die smaakt prima op het terras in de zon.

Gauw verder want het is een superlange etappe vandaag. Dit omdat er verderop een refuge verbouwd wordt en nog een dorp verder de mevrouw verhuisd is die pelgrims onderdak gaf. Geen alternatief voor kunnen vinden dus moet in een keer door naar Hagetmau.

Onderweg zijn voor het eerst de Pyreneeën zichtbaar, met nog besneeuwde toppen. Altijd weer indrukwekkend om te zien. Het lopen gaat goed. Met de micropauzes haal ik prima een kilometer of dertien achter elkaar. De route is goed bewegwijzerd. Eén aanwijzing mis ik. Heb geen zin om terug te lopen en ga verder langs de grote weg naar Saint-Sever. Leuke plaats. Gezellig restaurant met muziek. Lunchen kost te veel tijd, eet mijn eigen brood wel op een bankje in de schaduw.

Als ik eindelijk aankom in Hagetmau, moet ik eerst naar het ene eind van het dorp, aanmelden bij een zwembad. Daarna naar het andere eind, veel verder dan uit de plattegrond blijkt. Kan er ook nog wel bij. Kom daarbij twee keer door het centrum, langs volle terrassen. Moet niet moeilijk zijn om hier iets te eten te scoren.

Als ik aankom bij de refuge, zijn er een aantal bekende pelgrims en één die ik nog niet eerder trof. Een Fransman die vraagt of ik ook mee wil eten. Hij maakt toch al pasta voor drie mensen. Nou graag. Hoef ik de deur niet meer uit en het smaakt heerlijk.

Vroeg naar bed na zo'n lange dag en morgen naar Orthez.

Geschreven door Elly.op.reis