Gisteravond leek het er even op dat we alle vijf naar dezelfde groepsgite zouden gaan in Éguzon. Reserveren lukte echter niet. De Brabantse pelgrim en ik vertrekken zonder ontbijt. Het stel beneden is nog maar net uit bed en we hebben geen zin om eerst brood te halen. We ontbijten onderweg wel.

Tijdens de eerste pauze in Pommiers bel ik vier overnachtingsadressen. Gesloten of anderszins niet open voor pelgrims. Die we de vorige avond kozen, krijgt een hele schoolklas vandaag. Dan maar weer hopen dat het goed komt. Gelukkig zijn we vroeg genoeg om desnoods bij de Mairie langs te kunnen.

Als ik wel heel erg aan een kop koffie toe ben, komen we in Gargilesse aan. Een leuk plaatsje dat ligt aan de mooie rivier de Creuse. Mijn trek in koffie laat me ook even om de hoek kijken waar we niet heen moeten en daar is een bar tabac die open is. Op het terras zit een Franse jongeman die ons hartelijk begroet. Het is een geblesseerde pelgrim die een rustdag houdt. Te veel blaren. Daar heb ik gelukkig geen last van.

We lopen door en eten ons brood in Cuzion. Een plaats die we ook nog overwogen hebben voor de overnachting. Na Cuzion loopt de route door een bos, steil afdalend naar de rivier. Zo steil dat ik de stokken maar weer eens te voorschijn haal. Prachtige boshyacinten staan er langs het pad. Een fraai stukje van de route.

Als we Éguzon binnenlopen, komen we eerst langs de groepsgite. Even later langs een camping met dezelfde naam. Deze blijkt van Nederlandse eigenaren en we mogen er vast wel een stacaravan huren, zegt een vriendelijke (ook Nederlandse) mevrouw die er blijkt te werken na 40 jaar ondernemerschap. Ze houdt zo lekker vakantie. Dat kan, blijkt als mevrouw de eigenaar zich even later bij ons voegt. Of we alleen onze was in de wasruimte willen doen. Eerdere pelgrims maakten er een waterballet van. Geen probleem natuurlijk. Helemaal als later blijkt dat er een tobbe met een wringer erboven staat. Word ik helemaal nostalgisch van.

De stacaravan is helemaal prima. Twee slaapkamers, keurig netjes, hartstikke nieuw volgens mij. Mevrouw regelt ook nog even dat we bij iemand in het dorp kunnen eten. Kon eigenlijk niet maar omdat de restaurants zijn gesloten, maakt ze een uitzondering. Ze kookt zo goed dat we er twee dagen genoeg aan hebben, zegt de campingeigenaar. Ik ben benieuwd.

Mevrouw heeft niets teveel gezegd. Ik ben tonnetje rond en dan heb ik nog lang niet alles opgegeten. We aten in een gigantische serre van een boerderij. Als aperitief kregen we een kir cassis met pinda's. Dan een paté en croute, met ei, toch nog een paasgerecht. Vervolgens iets van gevogelte. Heel speciaal klaargemaakt in de oven, met een soort aardappelpuree met kleine stukjes erin, heel lekker, en een soort bonen. Daarna natuurlijk kaas. Toen nog chocoladetaart​ met ijs en slagroom. En dat alles met een lekkere koffie wijn, water en koffie toe. Alles bij elkaar voor 23 euro. Hebben maar 30 gegeven.

We hadden er bijna geslapen, had haar nog gebeld want ze heeft ook chambre d' hotes. Dat kon dus niet vandaag. Eten wel. Veel meer werk volgens mij maar ze deed het overduidelijk met liefde. Kwam alles toelichten en sprak duidelijk en langzaam. Oh ja, en vrijwel alles van de eigen boerderij.

Hoop dat mijn maag het allemaal kan verwerken zodat ik kan slapen.

Geschreven door Elly.op.reis