De meneer van de refuge komt al vroeg om brood te brengen. Klokslag zeven uur. Ongelooflijk wat een service. In het dorp is geen bakker, anders hadden we zelf wel gehaald.

Na een wederom hartelijk afscheid gaan we snel op pad. In Prémery drinken we koffie in een echte koffie- en theewinkel. Gelijk de enige winkel voor algemene voedingsmiddelen. De supermarkt is gesloten en staat te koop.

Het is een makkelijke route vandaag. Tenminste, geen hobbelpaden maar vrijwel allemaal asfalt. Voor mijn voeten niet echt fijn maar het schiet wel lekker op.

In Guérigny meld ik bij de Mairie voor een stempel en de sleutel van de gemeentelijke refuge. Ik krijg een keurig plattegrondje​, moet nog een kleine kilometer erbij lopen.
De mevrouw vergeet alleen erbij te zeggen dat de refuge aan de achterkant van het pand zit. Aan de straatkant zit een deur, aan de zijkant ook en er is nog een trap naar beneden zonder deur. Het lijkt ook een afbraakpand. De sleutel past wel maar krijg er geen beweging in. Dus maar weer gebeld. Ze stuurt wel iemand langs om te helpen. Komt er een kwartier later een politieauto aangereden die doorrijdt naar de achterkant. Achterom gaat nog een trap omhoog en daar is de refuge. Tja, moet je maar opkomen. Heel netjes trouwens. Keukentje met alles erop en eraan. Aparte hokjes voor wc, wastafel en douche en een slaapkamer met een stapelbed en twee losse bedden.

Ik loop terug naar het centrum om met de andere pelgrims te gaan eten. Ze weten een adres bij een dancing. Een wat? Ja heus. Uitstekend gegeten voor heel weinig geld. Salade, goeie biefstuk met friet, kaas, chocoladetaart en koffie toe voor 14 euro. Met wijn en fooi erbij voor 22 euro mijn buik rondgegeten.

Geschreven door Elly.op.reis