Gisteravond weer een paar mensen terug gezien die ik al een tijdje niet had gezien. Gezellig bijgekletst.

Het eten was prima, net als de vorige dag vegetarisch. Nu paella met heel veel groenten. Verder was het slapen zoals ik al vermoedde, te vol en te weinig frisse lucht. Ben wel direct ingeslapen maar na vier uur klaar wakker. Daar lig je dan om twee uur 's nachts op een zolder met een steill trapje. Geen bedlampje, je kunt nergens heen. Ik was al van plan vroeg op te staan want wil proberen de zon bij de Cruz de Ferro te zien opgaan. Maar vijf uur is vroeg zat. Volgens de mensen van de herberg is dat niet mogelijk. Ben benieuwd. De zonsopgang is om ongeveer 6.50 uur.

Om half vijf vind ik het wel mooi geweest en ga eruit. Het lukt me om alles in mijn rugzak te proppen, achterwaarts in het donker het doodenge trapje af te lopen en bij de volgende trap mijn hoofd en de rugzak opzij te buigen want die is nog smaller. Beneden kan het licht aan en pak ik alles goed in.

Ben niet de enige die zo vroeg is. De eetruimte is helaas afgesloten. Had gehoopt op wat fruit of een cakeje want overnachting is met ontbijt. Helaas, dan maar een pak koekjes delen. Om 5.20 uur vertrekken we. Nog donker buiten, prachtige sterrenhemel.

Na twee kilometer zijn we bij het Cruz de Ferro. Nog te donker om foto's te maken. Na een kwartier wachten, begint het echt te schemeren. Het is inmiddels knap koud geworden, kouder dan bij vertrek. Ik leg mijn steentje bovenop de berg. Even later komen er meer mensen waarvan er een paar hevig geëmotioneerd gaan zitten. Mij doet het niet zo veel. Ben nou eenmaal een nuchtere Tukker. Ik ga verder. De zonsopgang duurt me te lang, die zie ik verderop wel.

Al snel begint de afdaling. Die duurt uren. We dalen van 1.500 naar 600 meter. Geen onverdeeld genoegen kan ik zeggen. Grote steenplaten en veel losse steentjes. Heel wat zwaarder dan de Pyreneeën. Tjonge wat wordt je daar moe van. Het hielp ook niet dat we pas na 11 kilometer in een dorp kwamen met een bar. En die had nog geen vers brood. De rijdende bakker kwam pas na de eerste koffie. Dan maar gelijk nog een koffie.

Na de grote afdaling zoek ik een rustig plekje om de rest van de empenada (pastei) op te eten die de bakker vers uit de oven had gebracht. Dat smaakt nog best.

Op de terugweg van de lunchplek zie ik een oude variant op de route. Niet pal naast maar iets verder van de weg. Die neem ik. Zal wel goed bedoeld zijn maar die pelgrimspaden naast de weg hebben niet mijn voorkeur.

Verderop neem ik hem wel, waar de route juist met een flinke bocht zuidwaarts op Ponferrada aangaat, neem ik de oude, kortere route. Het is wel lang zat vandaag en inmiddels ook weer knap heet. Ik probeer nog wat boodschappen te doen voor de siësta maar dat lukt niet. Dan maar alleen een koel drankje op een terras. Nee, ik hoef niets te eten bij mijn glas lémon. Krijg ik er zowaar een puntje tortilla met een stuk brood bij.

Na de ervaring van afgelopen nacht heb ik weer behoefte aan wat privacy. Ponferrada is een flinke stad. Ik heb een kamer geboekt in pension Valcarce in de buitenwijk of voorstad Cuatrovientos. 15 euro dit keer. Keurige kamer met badkamer. Nu maar hopen dat ik vannacht wel kan slapen ondanks de aanhoudende warmte.

Geschreven door Elly.op.reis