Voel me beroerd als ik wakker word. Net als 's nachts hoofdpijn, nu ook misselijk. Maar geen koffie bij het ontbijt vandaag. Misschien is het de wijn die volgens Sophie zelf niet zo goed was of de warmte in de kamer waar de verwarming niet uit kan en die vanaf zes uur op volle toeren draait.

Ik hou het bij een sneetje geroosterd brood en twee koppen groene thee. Er stonden ook maar twee sneetjes klaar trouwens, en nog wat van de fruitsalade van gisteravond. Die sla ik maar over. Dat gaat goed. Doe het erg rustig aan met inpakken om mijn maag niet nog meer te storen.

Hartelijk afscheid genomen met een knuffel. Prima adres voor wie eens in Périgieux wil overnachten.

Het is nog steeds erg koud. Doe voor het eerst in weken mijn handschoenen aan. Goed dat ik die niet mee terug naar Nederland heb laten nemen. Wel weer lekker zonnig. Na negen uur warmt het snel op. Loop de eerste kilometers nog in Périgieux. Volgens Sophie heeft de stad zelf maar 30.000 inwoners. Niet te geloven. Doet echt aan als een grote stad.

Later loop ik in voorstad Chancelade. Als de thee er echt uit moet, is er gelukkig een bar tabac open. Met een welkomstbord buiten voor pelgrims. Durf de koffie nu wel aan en koop gelijk een brood.

Even later op de route hangt bij een huis een kastje buiten met de uitnodiging om water of iets anders te komen halen en een potje met noten en zuidvruchten. Zo lief.

Na weer een overnachting te hebben geregeld en bij een ander een bericht te hebben ingesproken, ga ik aan mijn uitgestelde ontbijt. Heb een knijpflesje jam ontdekt. Erg handig en goed te eten.

Verderop in het bos toch weer een aanduiding gemist. Te donker voor mijn kippige ogen? Aan het begin hing een aanduiding dat de route hier aangepast was, hmm. Stukje terug gelopen maar zie geen zijpad. Kaart biedt wel opties om verderop het pad weer op te pakken, ook is er een GR-aanduiding dus ik vervolg het pad waar ik op loop.

Lunchpauze doorgebracht op een weitje bij een vervallen jachthut. Daarna word ik zowaar teruggebeld door de refuge waar ik een bericht insprak. Eerste keer dat dat gelukt is. Heb nu onderdak geregeld tot en met 1 mei. Weer een feestdag en een waarop volgens Sophie echt alle winkels dicht zijn. Betekent dat ik zondagochtend iets te eten moet kopen en er twee dagen mee moet lopen want ze koken maandag niet voor me. Niet ideaal maar veel keuze was er niet. Wel fijn dat het geregeld is voor een aantal dagen vooruit. Hoef ik daar niet over in te zitten.

Nog weer op een bank gezeten in Annesse-et-Beaulieu. Vreemd genoeg staan de drie prullenbakken die ik daar zie op hun kop. Neem ik mijn zooi maar weer mee.

Tijdens de laatste pauze mevrouw gebeld. De straatnaam die ze opgaf, komt alleen in een gehucht iets verderop voor. Blijkt het dus wel te zijn. Hmm, niet fijn als je denkt er bijna te zijn. Word het toch nog weer iets meer dan 25 kilometer.

Mevrouw belt nog eens of ik het kan vinden. Jazeker, komt goed. Als ik eindelijk aankom (al weer vijf uur geweest), word ik hartelijk onthaald. Of ik een kop koffie met haar wil drinken, die is net klaar. Daar zeg ik geen nee tegen. Ik krijg er ook nog twee chocoladebiskwies met kokos bij. Heerlijk. De vermoeidheid is zo verdwenen.

Ik ben de enige gast en mag kiezen welke kamer ik wil. Ze heeft er twee, identiek op de kleur na. Ik ga voor de oranje. Past wel bij vandaag, Koningsdag immers.

Na het douchen ontdek ik een raar plekje in mijn knieholte. Toch gebeten door een teek? Zou de eerste keer zijn. Mevrouw haalt een pincet en wipt het er snel af. Zo snel dat het ding/beest compleet verdwenen is. Toch maar even in de gaten houden.

Het eten is simpel maar overvloedig. Als ik inderdaad kortere afstanden ga lopen, moet ik me gaan inhouden. Al die minstens vier-gangendiners met wijn en nu ook weer een aperitief zijn niet goed voor mijn buik. Wel erg lekker.

Een soep vooraf met veel sjalotten, knoflook en vooral veel vermicelli. Vervolgens rilettes de canard met brood. Lijkt op paté, van eend dus in dit geval maar zit geen lever in. Dan een heerlijke puree uit de oven, overdekt met een eimengsel waardoor het mooi kleurt, geserveerd met een worstje zonder overbodige toevoegingen​. Daarna kaas en salade.

En dan denk je dat je het gehad hebt. Maar er ligt nog een kleine lepel. Voor de heerlijke dieprode aardbeien mét slagroom. Toch een feestelijk toetje vandaag met een Nederlands tintje al komen de aardbeien uit de Dordogne, net als de rest van het eten. Kon geen pap meer zeggen. De kruidenthee drink ik boven maar op want er is ook WiFi. Mevrouw is ondertussen in de keuken bezig iets te maken voor het ontbijt. Niet alleen oud stokbrood dus morgen.

Geschreven door Elly.op.reis