Dinsdag ging de tocht van Tongerlo via Averbode naar Diest. Het eerste stuk weer verhard en grotendeels bebouwde kom. Het ene lintdorp na het andere. Tot café Mie Haan in Herselt. Goeie tent, alle dagen vroeg open en ik mocht een lekker stuk cake pakken.

Buiten zat een pelgrim op weg naar Scherpenheuvel, een bedevaartsoord in België. Vorig jaar had hij naar Santiago gelopen. Mooie ervaringen mee uitgewisseld.

De schade ingehaald van de gisteren niet te krijgen koffie onderweg. Daarover later meer. Verderop kwam ik twee mannen tegen die ook bij Mie Haan zaten. De ene raadde me aan om naar het Begijnhof in Diest te gaan, daar zou ik bijna langs komen.

De route naar de abdij in Averbode was mooi, veel bos. In de prachtige kerk van de abdij was de middagdienst bezig. Stukje meegeluisterd naar het gezang van de wederom Norbertijnen paters. Vervolgens doorgelopen over de Likstraat, de allee tegenover de abdij die zo wordt genoemd om de vele ijskarren die er bij mooi weer staan met lange rijen liefhebbers erbij. Daar heb ik me maar niet aan te goed gedaan. Weliswaar wederom mooi weer maar voor een ijsje nog iets te fris naar mijn zin.

Naast een aantal mensen die een hond uitlieten, zag ik in de verte iemand lopen met wat toch echt een kat bleek. Aan een riem en een lang touw dus. Maar niet zo maar een kat. Het was een Savannah, een Afrikaanse wildekat, voor de prijs van een middenklasse auto, moest de trotse eigenaar erbij vertellen. Het beest was afgericht, ging braaf zitten naast de baas, tot er iets interessants in de bladeren bewoog. Het beest woog ongeveer evenveel als mijn rugzak, een bonk spieren.

Ik was op weg naar het Vossenhol, een eettentje waar ik waterkerssoep heb gegeten, geserveerd met hompen wit en bruin brood en boter. Prima soepje. Daar kan een mens wel weer een eind op lopen.

Na Averbode slingert de route een eind langs de Demer, een mooi watertje. Met dat mooie weer komt de lente eraan. Over sommige bomen hangt een groene waas.

In Diest inderdaad het Begijnhof opgezocht en daar alsnog een Tongerlo abdijbier gedronken. Erg lekker. Daar vlakbij kwam een vrouw naar buiten die me vroeg waar ik naar op pad was. Bleek dat ze pelgrims onderdak biedt. De schelp ging inderdaad aan haar deurpost. Ik moest maar terugkomen als mijn gereserveerde Vrienden-op-de-Fiets-adres niet thuis gaf. Zo leuk.
Prachtig mooi middeleeuws centrum heeft Diest. En het is een Oranjestad, de oudste zoon van Willem de Zwijger, Filips-Willem, ligt er begraven in de Sint-Sulpitiuskerk. Hoorde ik van mijn 'meneer' die fanatiek ceramist bleek. Alle serviesgoed, de tegeltjes en wasbak in de badkamer, allemaal zelf gebakken. Heel mooi. Erg aardige mensen, mooie kamer met eigen badkamer, echt een aanrader: de Cleynaertskamer, heet het.

Na twee keer brood was ik wel toe aan iets warms. Daar werd een enorm bord pasta met romige tomatensaus, ham en gegrilde kaas erover. Heerlijk, ik kreeg het bijna op.

Geschreven door Elly.op.reis