Het ontbijt was ook hier echt Frans, dus simpel maar wel weer met de heerlijke zelfgemaakte jam. Wat een geweldig adres is dit. Kan ik echt iedereen aanraden. Deze mensen maken het echt iedereen naar de zin. Ze zijn geïnteresseerd en doen hun best om niet in heel rap Frans te praten, waardoor ik ze uitstekend kon volgen. Echt schatten, André en Agnes Benoist.

Het miezert als we vertrekken. Het regenpak maar gelijk aangetrokken. Goede keuze want het blijft de hele wandeling regenen. In Méry-sur-Seine kunnen we boodschappen doen en zelfs een koffie drinken. Vietnamees restaurant, café, hotelletje​. Zit vol op de zaterdagochtend, dat zit wel snor. Helemaal geintegreerd die man.

Een sandwich zit er niet in op zaterdag, die maken de bakkers blijkbaar alleen op werkdagen. Dan maar een soort reuze kaasbroodje gekocht.
Bij de Marokkaanse eigenaar van de plaatselijke supermarkt​ koop ik twee kant en klaar maaltijden met couscous en kip en een flesje wijn.
Volgens het boekje slaap ik in een gite met kookgelegenheid, dat moet goedkomen dan.

Het brood eten we een tijd later onder een viaduct op. Het regent nog steeds, meer dan miezer nu. Hangen tegen de schuine kant, goed voor de bovenbeenspieren.

De route gaat vandaag na Méry-sur-Seine al snel langs het kanaal de la Haute Seine over een keurig fietspad. Zou lekker moeten opschieten maar dat valt tegen omdat je kilometers vooruit kunt zien wat er aan komt. Zelfs ik met mijn -10 oogafwijking. Best wel saai.

Een stukje voor Savieres moet ik van de route af, dat scheelt een paar kilometer omlopen. Ik neem voorlopig afscheid van de medepelgrims die een dorp verder overnachten.

Na het vorige adres kan alles alleen maar tegenvallen. Dat doet het dan ook. Mevrouw is nog niet thuis als ik aankom. Niet erg want het is net droog dus ik ga lekker in de tuin zitten​. Stoel is uiteraard nat maar ik heb de regenbroek nog aan dus dat kan geen kwaad.
Mevrouw komt inderdaad na een half uurtje aanrijden, zoals ze zei toen ik haar belde.

De eerste tegenvaller is dat ik niet in de gite slaap maar in een slaapkamer in huis. Dat betekent ook dat ik geen kookgelegenheid heb, dus de maaltijden maar in de koelkast laten bergen, in de hoop dat ze morgen nog goed zijn. Mevrouw is eerst wat stug maar biedt me wel iets te drinken aan. De koffie is opgewarmd in de magnetron maar goed, zelfs gisteren was het oploskoffie. Koffiebehoefte maar uitstellen tot morgen in Troyes. Ze vraagt ook of ik een eigen slaapzak heb, dan kan ik zo in het duidelijk al eerder beslapen bed. Geen probleem. Ben blij met mijn lakenzak met ingebouwd sloop.

Bij het diner ontdooit mevrouw als ik mijn best doe om een gesprek te voeren. Ik krijg haar scrapbooks te zien waaruit blijkt dat ze minstens 80 jaar oud is, dat lijkt ze nog in geen jaren. Ze heeft al een achterkleinkind. Vorig jaar is ze zelf met de auto naar Santiago geweest. Ze heeft wat minder goede ervaringen met Nederlandse pelgrims die geen woord Frans spreken, zoals mijn voorganger.

Voordeel van een gewoon huis en helemaal van mijn slaapkamer waar printer en modern staan: prima WiFi, dus wat foto's kunnen. opladen en mijn mail eens goed kunnen lezen.

Morgen naar Troyes, weer een mijlpaal.

Geschreven door Elly.op.reis