Heel vroeg op dankzij de Franse dames. Gelukkig was de badkamer vrij. Daardoor kan ik om 5.50 uur al starten.

Koffie na nog geen drie kilometer.
Met een croissant met frambozenjam. Krijg de volle pot mee naar mijn tafeltje. Of het lekker was vraagt meneer. Superlekker!

Het weer is omgeslagen. Geen strakblauwe lucht als het eenmaal licht is maar een donkere regenlucht in de verte.
Al snel begint het te druppelen. Nog lang niet genoeg om mijn pak aan te trekken.

Ik besluit te profiteren van een dag geen hitte en door te lopen tot Reliegos, een afstand van 41,5 kilometer. Het is of dat of eerder stoppen maar dan morgen 37,5 kilometer tot Léon. Niet handig om laat in een grote stad aan te komen. We moeten ook kiezen voor de officiële route die dicht langs de grote weg gaat of voor de oude route, die over de Calzada Romana gaat en veel rustiger is. Inderdaad, een oude Romeinse heirbaan. De afstand maakt nauwelijks uit. Geen moeilijke keuze.

Ik maak een tweede koffiestop in Sahagun. Naast de bar is een winkel. Handig voor brood en fruit voor onderweg want verder is er niets.

De regen zet nu toch echt door. Moet het pak toch maar aan. Voor het eerst in dagen loop ik vrijwel alleen. Dat zal aan de twee routes liggen.

Als ik na een kilometer of dertig stop bij een fraaie rustplaats, komen er twee mensen aanlopen. Blijken de jonge Duitse te zijn, waar ik in Frankrijk een paar dagen mee opliep, en een jonge Fransman, die ik ook ken van een paar refuges. Een leuke verrassing. Dacht dat die me al heel ver voor waren. Niet dus. Ze lopen wat minder om niet al heel snel in Santiago te zijn.

In de gemeentelijke herberg in Reliegos is gelukkig nog plaats als ik daar om 16.20 uur arriveer. Voordeel van de gemeentelijke herbergen is dat er een keuken is. In dit geval een hele grote. Na de douche ga ik eerst maar eens een paar grote koppen thee drinken. Beetje weinig gedronken vandaag.

Daarna ga ik het dorp in. Een biertje drinken. Een van de Duitsers die ik al vaker trof, zit er nu alleen en is verbaasd dat ik daar ook al ben. Voor het eerst in lange tijd weer eens even Nederlands kunnen praten met een vrouw uit Drenthe. We eten met het hele stel. Nog wat Duitsers en een man uit Israël. Gezellig.

Op de slaapzaal is het al stil om negen uur. Tegen half tien komt er een stel Italianen luid kwetterend binnenlopen. Moet ik even iets van zeggen.

Geschreven door Elly.op.reis