Vorige mevrouw noemde de vele spullen, hier ligt het echt vol. Zo erg dat er nauwelijks een plek is om mijn spullen te laten drogen. Resultaat, mijn fijne pet laten liggen. Zucht. Moet ik daar weer achterheen. Grijp mis als ik hem wil opzetten omdat de zon in het kanaal schijnt. Voordeel van een pet is, dat ik nog gewoon het scherm van mijn telefoon en dus de kaart kan zien. Met zonnebril is dat al gauw te donker.

Zal niet meevallen om een vervanger te vinden. In de dorpjes op de route is nauwelijks iets te koop, vandaag zijn de winkels in Troyes dicht.

Mevrouw wees me nog heel vriendelijk op de bakker in het dorp waar het ondanks het vroege uur op zondag (net 8.30 geweest) al een komen en gaan van klanten is. Neem voor de verandering eens een potje Nutella mee voor op mijn baguette, wel in plastic hoor.

De route gaat vandaag eindeloos verder langs hetzelfde kanaal als gisteren. Paar keer getwijfeld of ik zou oversteken waar wel schaduw is en geen asfalt. Toch maar niet gedaan na de regen van gisteren zal het wel modderig zijn en dan kom ik laat aan in Troyes.

Het is druk met dit mooie weer.
Veel hardlopers, fietsers en wielrenners. Mooi weer fietsers duidelijk, zoevende bandjes, geen rammelende kettingen en piepende remmen zoals bij Nederlandse​ stadsfietsen. Weinig mensen die zich aan de richtlijn houden om vooral te groeten, veel oren met snoertjes, net Nederland. Op het laatste stuk een paar leuke gesprekken gehad met onder andere een jonge vrouw die een stukje meefietste om te horen waar ik met die grote sac-a-dos naar op stap was. Een van de leukste Franse woorden die ik ken.

Troyes is echt mooi. Een heel fotogenieke stad. Veel oude vakwerkhuizen, heel veel kerken waarvan een aantal ook open zijn.

Natuurlijk begonnen in de kathedraal waar ik hartelijk werd ontvangen, een mooie stempel kreeg en vooral mijn rugzak moest afdoen.
Vind deze kathedraal indrukwekkender dan die in Reims. Misschien door de net iets menselijker maat, wat minder hoog en lang, die maakt dat ik het allemaal wel goed kan zien. Ook veel minder druk trouwens, hier geen gids met groepen toeristen. En een klein museum met prachtige geëmailleerde koperen afbeeldingen uit de 16e eeuw. Erg bijzonder.

De koffie op een terras smaakt inderdaad uitstekend. Daarna richting jeugdherberg gelopen die buiten de stad ligt, niet op de route dus dat wordt weer een doorsteek morgen.

De jeugdherberg zit in een voormalige abdij op een wonderschone, rustige plek. Als ik aankom, staat een groep op het punt te vertrekken. Na 10 minuten en een aantal keren bellen nog niemand bij de receptie. Ik ga maar eens vragen. Ja hoor, ik kan komen slapen. Dat wist ik al, had ik over gebeld. Stukje omlopen prima, maar geen 5 km zonder te weten of het kan. De 2 seconden die ik moet wachten worden bijna een uur. Ik vermaak me eerst met bellen voor een plek morgen, helaas al vol, dat wordt weer lastig want er zijn hier nauwelijks overnachtingsadressen​ en al helemaal niet betaalbaar. De wifi code ligt op de balie, dat scheelt ook.

Meneer bleek me helemaal vergeten al zei hij dat niet. Gelukkig buiten nog iemand gevonden die hem wel wist te bereiken, de telefoon had ik ook al tevergeefs geprobeerd. Had inmiddels aardig de pee in na dit verloren uurtje. Maar niet meer gevraagd of ik mijn maaltijd kon opwarmen. Gewoon gedaan in mijn eigen pannetje met het raam open, voor de zekerheid ivm brandmelder. Was nog prima. Helft van de couscous gebruikt, was anders droge hap geweest. Appel na. Prima maal.

Nog de koffie uit de automaat beneden geprobeerd in de eetzaal met betere WiFi dan op de kamer. Goed te drinken en maar 55 cent.

Benieuwd waar ik morgen beland. Bedtijd!

Geschreven door Elly.op.reis